چکیده: مقدمه: هدف از این تحقیق بررسی تأثیر مکمل دهی کوتاه مدت بذر کتان در دو مقدار متفاوت بر پاسخ ظرفیت اکسایشی تام و مالون دی آلدهید به یک وهله فعالیت ورزشی وامانده ساز در زنان والیبالیست است. روش شناسی: بدین منظور 24 زن فعال والیبالیست (انحراف معیار ± میانگین: سن 23/5±25/29 سال، حداکثر اکسیژن مصرفی3/4±55/37 میلی-لیتر بر کیلوگرم در دقیقه، وزن 15/9±79/64 کیلوگرم، قد 63/5±164 سانتی-متر، شاخص توده ی بدنی 33/4±46/24 و درصد چربی 42/6±83/21) انتخاب و بر اساس فاکتورهای ذکر شده به طور همگن به سه گروه دریافت کننده ی مکمل بذر کتان (50 گرم روزانه به مدت 14 روز)، دریافت کننده ی مکمل بذر کتان( 30 گرم روزانه به مدت 14 روز) و دارونما (30 گرم آرد نخود و آرد گندم به نسبت مساوی) تقسیم شده اند. نمونه ی خونی اولیه در حالت پایه قبل از شروع مکمل دهی، خون گیری دوم پس از تکمیل دوره ی 14 روزه ی مکمل دهی و خون گیری سوم بلافاصله بعد از فعالیت درمانده ساز (آزمون شاتل ران) انجام می شود. ظرفیت ضد اکسایشی تام سرمی از طریق واکنش ظرفیت ضداکسایشی معادل ترولوکس و میزان میزان مالون دی آلدهید سرمی بر پایه واکنش با تیوباربیتوریک اسید تعیین شد.از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی حداقل سطح معنی داری (lsd) برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته های تحقیق: در مطالعه ی حاضر بین سطح مالون دی آلدهید (587/0 =p) و ظرفیت ضداکسایشی تام (943/0=p) زنان والیبالیست پس از یک دوره ی کوتاه مدت (14 روزه) مکمل دهی بذر کتان در دو مقدار 30 و 50 گرم در روز و نیز پاسخ ظرفیت ضداکسایشی تام به فعالیت وامانده ساز (096/0 =p) تفاوت معنی داری مشاهده نشد اما مکمل دهی بذر کتان در دو مقدار 30 و 50 گرم در روز تفاوت معنی داری در مقدار مالون دی آلدهید در پاسخ به فعالیت وامانده ساز ایجاد کرد که توانست از افزایش.زیاد مالون دی آلدهید پس از فعالیت وامانده ساز ممانعت نماید (006/0 = p). نتیجه گیری: بنابراین مطالعه ی حاضر نشان داد که می توان از مکمل دهی با بذر کتان برای جلوگیری از افزایش مالون دی آلدئید بعد از فعالیت وامانده ساز و پیش گیری از آسیب های ناشی از فشار اکسایشی بهره برد.