با توجه به نیازهای روبه گسترش صنعت و پیچیده شدن قطعات مورد نیاز آن، استفاده از آلیاژهای تیتانیوم و آلومینیوم به دلیل نسبت استحکام به وزن بالای، روبه رشد است، این آلیاژها به دلیل شکل پذیری کم برای ساخت قطعات پیچیده از روش سوپرپلاستیک برای شکل دهی این گونه آلیاژها استفاده شده است. یکی از محدودیت های این روش شکل دهی، توزیع نامناسب ضخامت در محصول به دست آمده است. در این پژوهش حاضر سعی در ارائه روشی مناسب مبتنی بر مدل سازی و آزمایش با استفاده از قالب اضافه می باشد. در این پژوهش ابتدا به مدل سازی با فالب اضافه و بدون آن پرداخته شده، در گام بعدی با تعریف متغیرهای مسئله و استفاده از برنامه نویسی پیتون، برنامه مناسب تهیه گردید، برای دقیق شدن فرایند بهینه سازی از نتایج خروجی برنامه پیتون به عنوان ورودی شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک استفاده شده است، با توجه به خروجی الگوریتم، نقشه قالب تهیه و بر اساس آن ساخت قالب شروع می شود، در ادامه آزمایش به صورت با قالب اضافه و بدون آن انجام شده، در نهایت نتایج تجربی با قالب اضافه و بدون آن را با مدل سازی مربوطه مقایسه کرده و در این مقایسه نشان داده شده که روش با قالب اضافه باعث بهبود توزیع ضخامت می شود