امروزه مشکل مصرف سوخت وسایل نقلیه در دستور کار طراحان دستگاه های انتقال قدرت قرار دارد. به همین دلیل روش های متفاوتی برای حل آن پیشنهاد شده و در این زمینه ها تحقیقات وسیعی انجام می گیرد. از جمله این راه حل ها، استفاده از دستگاه های انتقال قدرت پیوسته (cvt ها) می باشد که انتظار می رود در آینده طرح غالب در اکثر خودروها باشد. مزیت عمده این دستگاه ها مصرف بهینه سوخت و راحتی کاربری آن هاست ولی معایبی نیز دارند از جمله محدودیت ظرفیت گشتاور انتقالی، اتلاف انرژی در خود سیستم به علت اصطکاک داخلی و لغزش، همچنین قیمت بالای تمام شده. از این رو بررسی عملکرد این دستگاه ها در پروژه های تحقیقاتی اخیر اهمیت بالایی دارد تا اثر عیوب مذکور کاهش یابند. سیستم (van doorne’s) با یک تسمه از جمله مناسب ترین طرح ها در خودروهای شخصی می باشد که بزرگ ترین محدودیت آن همان ظرفیت انتقال گشتاور پایین آن است. در این پایان نامه، سیستم کامل تر دو تسمه ای مورد بررسی قرار گرفته است که در آن، این عیب تا حدودی مرتفع شده است. به همین منظور، یک مدل ریاضی برای بررسی اتلاف انرژی اصطکاکی و لغزشی این سیستم تدوین شده و نتایج آن با نتایج تجربی موجود در ادبیات فن برای یک گیربکس نمونه مقایسه شده است. این مقایسه نشان می دهد که مدل مذکور عملکرد خوبی دارد. همچنین از روش بهینه سازی گروه ذرات نیز استفاده شده است تا پارامترهای هندسی مکانیکی سیستم طوری تعیین شود که بازده مطلوب تر فراهم شود. نشان داده شده است که با این روش می توان بازده سیستم را تا 23 درصد افزایش داد و در عین حال مشخص شده است که نیروی کششی اولیه تسمه بیشترین تأثیر را در این زمینه دارد.