تحقیق حاضر مطالعه ی رابطه ی توانمند سازی منابع انسانی با اثربخشی سازمانی در مدارس است. که روش پژوهش آن ، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری 270 نفر که از بین آنها با پیشنهاد جدول مورگان 159 نفر با روش نمونه گیری طبقه-ای- تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه مورد آزمون قرار گرفتند. ضریب آلفای پرسشنامه توانمندسازی 90/0 و اثربخشی 82/0 می باشد. تحلیل داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون، t مستقل، t تک گروهی، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون گام به گام صورت گرفته است. نتایج آزمون t تک گروهی بیانگر مطلوبیت وضعیت توانمندسازی دبیران و اثر بخشی در بین مدارس است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین توانمندسازی دبیران با اثربخشی نشان داد که این دو متغیر به همراه مولفه هایشان رابطه مستقیم و معناداری در سطح 99 درصد دارند. همچنین نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که دو مولفه اعتماد به دیگران و نتیجه شخصی کار بیشترین نقش را در پیش بینی اثربخشی مدارس داشته اند و توانسته اند 56 درصد از تغییرات متغیر ملاک (عملکرد مدیریتی) را پیش بینی کنند .