توزیع و مکان یابی بهینه ایستگاه های آتش نشانی به دلیل اهمیت و توجه روزافزون به امر ایمنی در شهرها و ارائه تمهیداتی درزمینه پیشگیری و مقابله با آتش سوزی و حادثه بسیار مهم است. این مهم در مورد شهر بندرعباس که در حال توسعه سریع می باشد، صدق میکند. مهم ترین مشکل در خدمات رسانی ایستگاه های آتش نشانی منطقه یک شهر بندرعباس، ناکافی بودن تعداد ایستگاه های موجود و محدود بودن شعاع عملکردی آن ها می باشد. موضوع این تحقیق بررسی توزیع کمّی و کیفی این ایستگاه ها به صورت کمی و کیفی است. در این راستا، شاخص های مطرح به ترتیب الویت شامل نزدیکی به پارامترهای (شبکه ارتباطی - تراکم جمعیت - مراکز تجاری - مراکز صنعتی - مراکز آموزشی -مراکز اداری - مراکز درمانی) و فاصله از پوشش عملکردی هستند. که اثر هر یک در ارتباط با مکان گزینی در قالب نقشه در محیط gis ارائه گردیده است.