گیاهان داروئی در دنیا جهت تغذیه و درمان بیماری ها بسیار موثر و از اهمیت خاصی برخوردار می باشند، لذا شناسایی ترکیبات موجود در آنها، به خصوص گونه های بومی کشور، مورد توجه محققان و پژوهشگران قرار گرفته است. از گونه های اسانس دار و ارزشمند که عمدتا در ارتفاعات کوهستانی رویش دارند، گیاهان رزماری و اسطوخودوس از خانواده نعناعیان می باشند. این دو گونه با داشتن مواد موثره فراوان دارای خاصیت آرام بخشی، درمان موضعی درد، ضد میکروبی و ... می باشند. هدف از این تحقیق ارزیابی فیتوشیمیایی گیاهان داروئی رزماری کاشته شده در دو منطقه رویشی هزار جریب بهشهر- بلده نور و گیاه اسطوخودوس کاشته شده در مناطق مذکور و بررسی اثر عوامل محیطی بر روی میزان و تنوع متابولیت های داروئی این دو گیاه می باشد.. نتایج این تحقیق منجر به شناسایی ترکیبات شیمیایی متنوعی شد که به ترتیب در اسانس گیاه اسطوخودوس مناطق بهشهر و نور 24 و22 ترکیب و در اسانس گیاه رزماری مناطق بهشهر و نور 34و39 ترکیب شناسایی شد.