? ??nm در اندازه های متفاوت ( y ba?cu?o??? نانوپودرهای ابررسانای گرم باشد، تهیه شده است. ?? ل تغییر یافته ای از روش سل ژل م ?? روش سیترات ژل که ش را در تمام ?? یل فاز ابررسانای اورتورومبی ?? ) تش xrd س ( ?? وهای پراش اشعهی ای ?? ال این نانوذرات در دمای اتاق به ?? کند. اندازه گیری خواص مغناطیس ?? نمونه ها تأیید م ) حضور خاصیت فرومغناطیس را در v sm ( ?? وسیلهی مغناطیس سنج نمونهی نوسان دهد. مغناطش اشباع در تمام نمونه ها، با کاهش ?? نشان م y ba?cu?o??? نانوذرات خواص ?? جهت بررس y ba?cu?o??? یابد. هدف از انتخاب ?? اندازهی نانوذرات افزایش م ?? یل دهندهی این ماده مغناطیس ?? از عناصر تش ?? در این پروژه این است که هیچ ی ?? مغناطیس ?? نیستند. بنابراین نشان دادن حضور خاصیت فرومغناطیس در نانوذرات این ماده با پیش بین سازگار است. ?? بر وجود خاصیت فرومغناطیس در تمام نانوذرات اکسیدهای معدن ?? ها مبن شد، به ?? باشد که تا پیش از این تصور م y ba?cu?o??? اگر این اکسید، ابررسانای ?? حت ار با مغناطش است. منشأ این خاصیت ?? دلیل دیامغناطیس کامل بودن ابررسانا، در تضاد آش جاها اکسیژن در سطح نانوذرات است. از ?? و ته ?? ، نقایص سطح y bco در نانوذرات شود. بنابراین ?? کاهش اکسیژن در این ماده، موجب تضعیف خواص ابررسانایی م ?? طرف و در عین حال حفظ خواص ?? ابتکاری به منظور بهبود خواص مغناطیس ?? اقدام کاملا ?? در ی با حضور خلأ و سپس اکسیژن استفاده شده است. هرچند ?? ابررسانایی، از رژیم حرارت منجر به افزایش اندک اندازهی نانوذرات شد اما افزایش چشمگیر ?? استفاده از رژیم حرارت مغناطش اشباع در تمام نمونه ها را در پی داشت

هدف اصلی در این پایان نامه ساخت نانوذرات فریت نیکل-کبالت به روش سل ژل خود احتراقی، و همچنین بررسی اثرات افزودن مقادیر مختلف یون آلومینیوم غیر مغناطیس، بر روی خواص ساختاری و مغناطیسی نانوذرات تهیه شده می باشد. بررسی و مطالعه روش های مختلف تهیه نانوذرات، نشان می دهد که روش سل ژل خوداحتراقی، به دلیل تولید محصولی همگن با درجه ی خلوص بالا و پایین بودن نسبی دما و زمان تکلیس آن، از بهترین روش های تهیه این نانوذرات می باشد. نانوذرات فریت نیکل-کبالت-آلومینیوم به روش سل ژل خوداحتراقی، از نیترات های فلزی، محلول آمونیاک (برای تنظیم ph) و اسید سیتریک، به عنوان مواد اولیه تهیه شدند. همه ی الگوهای پراش اشعه ایکس نشان دادند که نمونه ها به شکل تک فاز اند و تطابق خوبی با ساختار اسپینل مکعبی دارند. میانگین اندازه ی نانوبلورک ها با افزایش غلظت آلومینیوم، کاهش یافتند. همچنین تصاویر sem نیز با نتایج xrd در تطابق اند. اندازه گیری های مغناطیسی نشان دادند که با افزایش غلظت آلومینیوم، مغناطش اشباع، پسماند و میدان وادارندگی کاهش می یابند که نشان می دهد فریت نیکل-کبالت با جانشانی یونهای 3+al تبدیل به یک ماده ی مغناطیسی نرم می شود، که می تواند کاندیدای مناسبی برای کاربردهای مواد مغناطیسی نرم، مانند ضبط مغناطیسی و ابزارهای مایکروویو باشد.

در این پژوهش ابتدا نانو ذرات znfe2o4 به روش سل-ژل، با استفاده از نیترات¬های فلزی، محلول آمونیاک و اسید سیتریک، به عنوان مواد اولیه تهیه شدند. سپس اثر بازپخت در سه اتمسفرمختلف هوا، آرگون و اکسیژن بر خواص ساختاری، ریزساختاری و مغناطیسی این نانوذرات بررسی شد. به منظورشناسایی فازی و تعیین ساختار بلوری نمونه¬ها از دستگاه پراش پرتو ایکس (xrd) استفاده شد. خواص مغناطیسی با استفاده از مغناطیس¬سنج نمونه با ارتعاشی (vsm) اندازه گیری شد. الگوی پراش پرتو ایکس نمونه¬های znfe2o4 تکلیس شده در دمای °c600 (روش سل-ژل) نشان داد که نمونه تکلیس شده در اتمسفر هوا تک¬فاز اسپینلی است و هیچ اثری از فازهای ثانوی نیست. نمونه ساخته شده در اتمسفر آرگون دارای ساختار اسپینلی است، ولی قله ضعیفی متناظر با فاز ثانوی fe2o3 (فاز آلفا) نیز مشاهده ¬شد. در نمونه تکلیس شده در اتمسفر اکسیژن، شکل¬¬گیری ساختار اسپینلی مشاهده نشد. با تغییر اتمسفر از هوا به آرگون، اندازه بلورک¬ها کوچکتر و کرنش و ثابت شبکه بزرگتر شدند. نتایج اندازه¬گیری¬های مغناطیسی نشان می¬دهند که با تغییر اتمسفر از هوا به آرگون، رفتار مغناطیسی از پارامغناطیس به فری¬مغناطیس تغییر کرد. در بخش دوم، نانو فریت znfe2o4 به روش مایسل معکوس ساخته شد و سپس بخشی از آن¬ها تحت اتمسفر هوا، آرگون و اکسیژن، در آون خشک شدند. بخش دیگری از آن¬ها، تحت اتمسفرهای هوا، آرگون و اکسیژن در کوره تکلیس شدند. همه نمونه¬های خشک شده در آون دارای ساختار اسپینلی هستند. نمونه¬های تکلیس شده درکوره دارای فاز اسپینل نرمال بود و حضور فاز fe3o4 در همه اتمسفرها نیز مشاهده شد. در نمونه¬های تکلیس شده در کوره، خاصیت مغناطیسی و پذیرفتاری مغناطیسی افزایش یافت.

در این تحقیق آلیاژ بی شکل پودری به روش آسیابکاری در دو اتمسفر آرگون و هیدروژن ساخته شده است. تاثیر زمان آسیابکاری با انتخاب زمان های 15، 35، 55 و 110 ساعت بر ساختار فازی و مغناطیسی آلیاژ در هر دو اتمسفر آرگون و هیدروژن مورد بررسی قرار گرفته و صحت فرآیند بی شکل سازی تایید شده است و تفاوت رفتار مغناطیسی در دو اتمسفر بررسی شده است. خواص ساختاری نمونه ها با استفاده از پراش اشعه ایکس (xrd) و خواص مغناطیسی آنها با مغناطیس سنج نمونه نوسانی (vsm) مطالعه شده است. نتایج xrd نمونه های ساخته شده در هر دو اتمسفر آرگون و هیدروژن حاکی از کوچکتر شدن ابعاد بلورک ها و افزایش کرنش نمونه ها بوده است. داده های به دست آمده از آنالیز vsm نشان دهنده این است که در حالت کلی برای نمونه ای که تحت اتمسفر هیدروژن و آرگون آسیاب شده است با افزایش زمان آسیابکاری، کاهش مغناطش اشباع و میدان وادارندگی را داریم. بررسی اثر اتمسفر بر روی خواص مغناطیسی و ساختاری نمونه ها نشان داد که نمونه ای که تحت اتمسفر هیدروژن آسیاب می شود نسبت به نمونه ای که تحت اتمسفر آرگون آسیاب گشته است، دارای میدان وادارندگی و مغناطش اشباع بیشتری است.

در این پژوهش ابتدا به ساخت و بررسی خواص مغناطیسی لایه های نازک ترکیبات آهن، کبالت، بور و سیلیس به روش اسپری پایرولیز بر بسترهای شیشه ای پرداخته شد. پس از آن با حذف ترکیبات غیر مغناطیسی بور و سیلیس، آلیاژ آهن کبالت به نسبت یک به یک تهیه شد که در دو اتمسفر هوا (به منظور تشکیل فاز) و هیدروژن (به منظور احیا) مورد بازپخت قرار گرفت. سپس اثر دمای بستر بر ساخت لایه های نازک اکسید کبالت وآهن بررسی شد. ویژگی های ساختاری نمونه ها با استفاده از آنالیز پراش پرتو ایکس (xrd) و میکرو سکوپ الکترونی پویشی (fe-sem) بررسی شد. خواص مغناطیسی نمونه ها با استفاده از مغناطیس سنج نمونه نوسانی (vsm) اندازه گیری شد. نتایج پراش پرتو ایکس حاکی از تشکیل لایه نازک ترکیبات آهن، کبالت، بور و سیلیس به صورت آمورف و لایه نازک فریت کبالت به صورت بسبلور و آلیاژ کبالت-آهن به صورت تکفاز می باشد. بعد از بازپخت در اتمسفر هیدروژن اندازه بلورکها چهار برابر و پارامتر شبکه یک چهارم برابر شده است. تصاویر fe-sem نشان دهنده کاهش ضخامت لایه نازک بعد از بازپخت هیدروژنی است. با افزایش دمای بستر نیز ضخامت لایه تشکیل شده کاهش یافته است. لایه های نازک ترکیبات آهن، کبالت، بور و سیلیس در حالت قرارگیری عمودی در میدان اعمالی دیا مغناطیس و در حالت قرارگیری موازی در میدان رفتار نرم مغناطیسی نشان داده است. آلیاژ کبالت-آهن از نظر مغناطیسی ناهمسانگرد شده است. این آلیاژ در حالت قرارگیری موازی نسبت به میدان اعمالی رفتار نرم و در حالت قرارگیری عمودی نسبت به میدان اعمالی رفتار سخت مغناطیسی از خود نشان داده است (پس یک سیستم دو فاز مغناطیسی تشکیل شده که کاربردهای زیادی در ذخیره اطلاعات دارد)، اما رفتار مغناطیسی نمونه بازپخت شده در اتمسفر همسانگرد است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.