خلق نمایشنامه سر فرود آورد تا پیروز شود (1771)، که یکی از بزرگترین کمدی های رفتار در نیمه دوم قرن هجدهم به شمار می رود؛ آوازه و اعتبار الیور گلدسمیث را به اوج خود رساند. بسیاری از منتقدین بر این باورند که گلدسمیث با نوشتن این نمایشنامه به تقابل با کمدی احساساتی زمانه ی خویش می پردازد. سر فرود آورد تا پیروز شود، به عنوان اثری با محتوایی فراتر از عصر خود، سطوح معنایی دیگری را ارائه می دهد که نظام فکری و مسائل اجتماعی زمانه ای را که در آن آزادی گزینش موضوعی به جز مباحث مدنی، فکری، و عقلی با محدودیت-هایی مواجه است، به چالش می کشاند. در این راستا، پایان نامه حاضر خوانشی نو از این نمایشنامه ارائه می دهد که مبتنی بر مفاهیم پایه میخائیل باختین: کارناوال، منطق گفتگویی، و کرونوتوپ می باشد. اهمیت این تحقیق در ارائه وجوهی نو از نمایشنامه ی سر فرود آورد تا پیروز شود از منظر نظریات دموکراتیک باختین است.