در این آزمایش اثرات استفاده از محیط کشت مخمری بر ویژگی های دستگاه گوارش، فراسنجه های خونی و عملکرد گوساله های نر نژاد هلشتاین مورد مطالعه قرار گرفت. از 14 رأس گوساله نر که بلافاصله بعد از تولد به طور تصادفی به 2 تیمار آزمایشی شامل جیره حاوی محیط کشت مخمری و جیره بدون محیط کشت مخمری تقسیم شدند؛ استفاده شد. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تکرار در هر تیمار انجام شد. خوراک مصرفی روزانه با اندازه گیری روزانه خوراک داده شده و باقی مانده خوراک تعیین گردید. گوساله ها در بدو تولد، تقریبا" هر دو هفته یکبار، 3 ساعت بعداز عرضه ی خوراک در صبح توزین و افزایش وزن روزانه بدن تعیین گردید. در روزهای 3، 20، 45، 70 و 90 به میزان تقریبی 10میلی لیتر از هر گوساله از طریق سیاهرگ وداجی خون گیری و سپس فراسنجه های خونی تعیین گردید. ویژگی های دستگاه گوارش، وزن اندام های داخلی، رشد پرزهای شکمبه و روده در دو تیمار اندازه گیری شدند. مصرف خوراک در بعضی هفته ها تمایل به افزایش نشان داد. وزن بدن تنها در انتهای دوره تمایل به افزایش داشت. حجم شیردان و وزن کلیه ی راست به طور معنی داری تحت تأثیر تیمارها قرار گرفت (05/0(p<. غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات تنها در روزهای 20 و 45و غلظت گلوکز خون در روزهای 20 و 90 به طور معنی داری تحت تأثیر مکمل سازی محیط کشت مخمری قرار گرفت. در سایر موارد تفاوت معنی دار نبود. نتایج نشان داد که استفاده از محیط کشت مخمری در گوساله های نژاد هلشتاین تفاوت معنی داری در توسعه ی دستگاه گوارش، فراسنجه های خونی و عملکرد آن ها با جیره شاهد نداشت. کلمات کلیدی: محیط کشت مخمری، عملکرد، طول پرز شکمبه، ویلی روده، گوساله نر هلشتاین. ?