نام پژوهشگر: وحیده علیپور
ابراهیم علیپور زهره اسمعیلی
در این طرح تحقیق به ارزیابی همکاری یونسکو با آموزش وپرورش ایران در مورد آموزش بزرگسالان پرداخته شده است که آموزش بزرگسالان را از سال 1327تا 1390 مورد بررسی قرار می دهد هدف از تحقیق این است که آیا همکاری آموزش وپرورش ایران با یونسکو تغییراتی در رشد روند سواد آموزی بزرگسالان داشته است ؟ چه موانع و عللی سبب کندی روند رشد سوادی آموزی بزرگسالان گردیده است ؟و چه عواملی باعث رشد و پیشرفت سواد آموزی بزرگسالان شده است؟ جامعه تحلیلی مورد استفاده در این طرح اسنادومدارک موجود در وزارت خارجه ، آموزش وپرورش ایران ، کمیسیون ملی یونسکو در ایران،اسناد و اطلاعات منتشره در پایگاه اطلاعاتی کمیسیون ملی یونسکو در ایران ،تحقیقات انجام شده در باره اهداف و عملکرد یونسکو در باره آموزش بزرگسالان، اسناد منتشره مرکز آمار ایران از سال1315 تا سال 1390در باره میزان رشد سواد آموزی بزرگسالان ،سرشماری های انجام یافته نفوس و مسکن از سال1335 تا سال1385و اطلاعاتی که نهضت سواد آموزی در پایگاه اطلاعاتی خودمنتشر کرده است می باشد لذا از روش ارزیابی و تحلیل اسنادی بهره گرفته شده است نبود امکانات رفاهی و راههای مواصلاتی و درآمد از موانع اساسی رشد روند باسوادی در قبل از انقلاب اسلامی ایران و اقدامات دولت در بر طرف کردن مشکلات مردم و رشد تکنولوژی و استفاده از اندیشمندان وطراحان آموزشی در تالیف و برنامه ریزی مواد آموزشی و همکاری با سازمان بین المللی یونسکو ازعوامل رشد روند سوادی آموزی درقبل و بعدازانقلاب اسلامی ایران است چون یونسکو به عنوان یک سازمان علمی و آموزشی وفرهنگی از نهادهای تاثیر گذار در رشد روند با سوادی در کشور بوده است به تشریح ساختار و وظایف این سازمان و کمیسیونهای ملی یونسکو در کشورپرداخته شده است.نتایج حاصل از همکاری یونسکو با آموزش و پرورش ایران حاکی ازآن است که آموزش وپرورش ایران با همکاری یونسکو با اجرای طرح های پیکار با بیسوادی و کمیته ملی مبارزه جهانی با بیسوادی در قبل از انقلاب اسلامی ایران میزان رشد باسوادی را از 15درصد در سال1335به 47در صد در سال1355برساند ودر بعداز انقلاب اسلامی با اجرای طرحهای آموزش دختران ، والدین ، پناهندگان و با تأمین هزینه طرح آموزش خانواده و اجرای طرح های مختلف نهضت سواد آموزی باعث رشد روند سوادی آموزی از 47 درصد در سال1355 به 91 در صد در سال 1390 گردد.