ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮیﯾﮑﯽ از ﻫﯿﺠﺎنﻫﺎیﻣﻨﻔﯽﻣﺸﮑﻞﺳﺎز در ﻣﺪارس و از مسایل دوران نوجوانی ﻣﺤﺴﻮبﻣﯽﺷﻮد.لذا، هدف پژوهش حاضر ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮ ﺑﺨﺸﯽ آﻣﻮزشﻫﻮشﻫﯿﺠﺎﻧﯽﺑﺮﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی داﻧﺶ آﻣﻮزان دختر دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن منطقه سندرک شهرستان میناب و همچنین تبیین اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر مولفه های خشم و غضب، تهاجم و توهین، و لجاجت و کینه توزی پرخاشگری بود.جامعه آماری عبارت بود از داﻧﺶ آﻣﻮزان دختر دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن منطقه سندرک شهرستان میناب که تعداد180نفر از دانش آموزان از طریق روش نمونه گیری هدفمند بعنوان نمونه آماری انتخاب و پرسشنامه ی پرخاشگریاهواز را تکمیل نمودند در مرحله بعد پس از تحلیل پاسخ نامه ها ها تعداد 32 نفر از بین افرادی که پرخاشگری آنان بالا بودبه روش تصادفی ساده انتخاب و طی 10 جلسه آموزش هوش هیجانی دریافت نمودند. در آخر نیز پس آزمون اجرا گردید . نتایج تحلیل آماری با استفاده از روش تحلیل کواریانس نشان داد که متوسط پرخاشگری گروه کنترل بطور معنی داری بیشتر از گروه آزمایش بوده است و آموزش هوش هیجانی بر پرخاشگری دانش آموزان دختر دبیرستانی تاٌثیر مثبت معنا داری داشت و موجب کاهش پرخاشگری گروه آزمایش شد.در خصوص مولفه های پرخاشگری نیز نتایج نشان داد آموزش هوش هیجانی بر خشم و غضب، تهاجم و توهین و لجاجت و کینه توزی دانش آموزان دختر دبیرستانی تاٌثیر مثبت معنا داری داشت.با توجه به نتایج حاصل از پژوهش می توان از روش آموزش هوش هیجانی به صورت مفید و موثر در کاهش پرخاشگری دانش آموزان و سایر گروه ها بهره گرفت.