در این پروژه نانوکامپوزیت¬های پلیمری بر پایه¬ی پی¬وی¬سی با استفاده از روش قالب گیری محلول پلیمری تهیه گردیده و اثر افزودن نانوذرات نقره و اکسیدروی در بدنه¬ی کامپوزیت تهیه شده بر خواص شیمی- فیزیکی نانوکامپوزیت¬ها مورد بررسی قرار گرفت. در بخش اول تحقیق(فصل3)، نانوکامپوزیت¬های تهیه شده به عنوان جداسازهای فعال (غشاء) در فرآیند الکترودیالیز مورد استفاده قرار گرفتند. بدین منظور غشاءهای نانوکامپوزیتی تبادل کاتیونی ناهمگن بر پایه¬ی پی¬وی¬سی تهیه گردیده و اثر نانوذرات نقره و اکسیدروی (به صورت جداگانه) به عنوان ماده¬¬ی پرکننده در ساختار این غشاءها، بر خواص الکتروشیمیایی آنها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از نانوذرات نقره و اکسیدروی در پایه¬های پلیمری غشایی سبب بهبود خاصیت جداسازی نانوکامپوزیت¬ها شده است. درهمین بخش، نانوکامپوزیت¬ها با استفاده از لایه نشانی به روش کندوپاش نیز تهیه گردیدند. بدین صورت که با نشاندن نانولایه¬ی نقره بر روی غشاءهای تبادل کاتیونی، نمونه¬های نانوکامپوزیتی تهیه شده و اثر دمای لایه¬نشانی و دمای پخت در حین عمل انباشت بر کارایی این غشاءها مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه¬هایی که در آنها هم¬زمان با گرم کردن زیرلایه، نقره انباشت شده بود، نسبت به غشاهایی که پس از لایه-نشانی گرم شده بودند، انتخاب¬پذیری کمتر و شار یونی بیشتری داشتند. نتایج همچنین نشان داد که غشاءهای نانوکامپوزیتی حاوی نانوا ذرات پرکننده¬ی نقره، عملکرد بهتری در مقایسه با نمونه¬های انباشت شده داشتند. در بخش دوم تحقیق ( فصل4) نانوکامپوزیت¬های pvc/zno با مقادیر مختلف نانوذرات اکسیدروی ساخته شده و تأثیر درصدهای مختلف zno بر خواص ساختاری، مورفولوژی سطح، خواص اپتیکی و ویژگی¬های حرارتی نانوکامپوزیت¬های ساخته شده بررسی گردید. نتایج نشان داد که استفاده از نانوذرات اکسیدروی در پایه¬های پلیمری باعث افزایش جذب در ناحیه¬های uv و ir شده و میزان مقاوت پلیمر در برابر آتش¬سوزی را افزایش داده است. علاوه بر آن، تمام نمونه¬های ساخته شده دارای خاصیت ضدباکتری و کدورت¬زدایی از آب بودند.