نهاد بازفروش کالا در کنوانسیون بیع بین المللی و حقوق کشورهای آمریکا و انگلیس برای فروشنده و خریدار با حصول شرایطی پیش بینی گردیده که این امر، حسب مورد جنبه ی اختیاری و الزامی برای طرفین قرارداد دارد. بازفروش از شیوه های جبران خسارت ناشی از نقض تعهد در روابط تجاری است که در صورت اختلاف بین طرفین قرارداد، بر عهده ی ی متصرف کالا حسب شرایطی تحمیل می گردد. این شیوه در کنوانسیون بیع بین المللی کالا(وین 1980) و نظام حقوقی کامن لا مقرر گردیده است. در حقوق ایران، این نهاد جایگاهی ندارد در حالی که مقررات کنوانسیون و به ویژه نهاد بازفروش با اصول و مبانی و ارزش های اساسی حقوق ایران مغایرتی ندارد و قبول آن از این لحاظ اشکالی ایجاد نمی کند و الحاق ایران به کنوانسیون بیع بین المللی کالا به اعتبار بین المللی کشور خواهد افزود. الحاق ایران به کنوانسیون بیع بین المللی کالا به معنی نسخ و کنار گذاشتن مقررات داخلی نخواهد بود. به همین منظور در این پایان نامه سعی شده است با استناد به برخی قواعد فقهی و حقوقی از قبیل قاعده ی لا ضرر، تقاص، خیار تأخیر ثمن، اداره ی ی فضولی مال غیر و غیره، راهکارهای مناسب در حقوق ایران نیز ارائه گردد تا زمینه ی ی تبعیت ایران از چنین نهادی در روابط تجاری بین المللی فراهم گردد و به تبع آن به کنوانسیون ملحق گردد.