ویروس هپاتیت (hbv) b یکی از عوامل مهم هپاتیت حاد و مزمن بوده که می تواند حتی منجر به بروز، سیروز و کارسینومای هپاتوسلولار گردد.پرسنل بهداشتی و دانشجویان پزشکی در مقایسه با سایر گروههای جامعه به دلیل مواجهه مکرر با بیماران و فرآورده های خونی و نیز ترشحات قسمت های مختلف بدن در ریسک بالاتر ابتلاء به بیماریهای عفونی از جمله هپاتیت b قرار دارند. این مطالعه مقطعی بر روی تعداد 130 نفر از پرسنل شبکه بهداشت و درمان شهرستان دشت آزادگان که واکسن نوترکیب هپاتیتb دریافت نموده بودند انجام شد. تعداد 5 10×5 سلول تک هسته ای خون محیطی(pbmc) بعداز جداسازی با فایکول در170میکرولیتر محیط کشت rpmi 1640حاوی پنی سیلین (u/ml 100 ) استروپتومایسین ( µg/ml100)و fbs(10%) به میکروپلیت¬های 96 خانه¬ای اضافه شد و جهت تحریک سلولها به محیط کشت حاوی pbmc 15میکرولیتر آنتی ژن ویروسی هپاتیت b (g/mlµ20) recombinant hbsag (برای هر چاهک) اضافه شد. .سلولها درانکوباتور 5% co2 به مدت 48ساعت در شرایط دمای 37درجه سانتیگراد درمجاورت آنتی ژن ویروسی انکوبه گردید.مایع رویی محیط کشت سلول با استفاده ازکیت الایزا جهت ترشح وتولید ifnγبا روش الایزا سنجیده می شد.نمونه ها از لحاظ سطح آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت b به طریق الیزا بررسی شدند.یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که 5/68٪پرسنل پاسخ ایمنی خوبو5/31٪ عدم پاسخ به واکسیناسیون داشتند.میزان اینترفرون گاما 35/46±14/47 بود بین تیترifn-γو تیترanti-hbs افراد مور مطالعهارتباط مستقیم وجود دارد(653/0r=). بین میزان تیتر ifn-γ و تیترanti-hbs با شاخص توده بدنی،تعداد دوز واکسن ،فاصله زمانی آخرین تزریق واکسن ارتباط معنی داری وجود داشت )05/0p<).نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که 76/30٪ از افرادتحت مطالعه مصونیتی نسبت به دریافت واکسن هپاتیتb نداشتند.پیشنهاد می شود 5 سال پس از تزریق واکسن سطح hbs ab در افراد در معرض خطر اندازه گیری و سپس در خصوص استفاده از دوز یادآور تصمیم گیری صورت گرفته و پیگیری شود.