در این تحقیق، جذب دو رنگینه آنیونی (پانسوا رد و سان ست یلو) و یک رنگینه کاتیونی (مالاشیت گرین)، با استفاده از تفاله نیشکر و پوسته برنج در سیستم ناپیوسته مطالعه گردید. اثر پارامترهای مهم فیزیکی و شیمیایی مانند غلظت اولیه رنگینه، مقدار جاذب، زمان تماس، اثر دما و ph بر میزان جذب رنگینه های انتخاب شده به کمک جاذب های معرفی شده بررسی شدند. شرایط بهینه برای حذف هر رنگینه توسط جاذب ها تعیین گردید. از میان عوامل مختلف بررسی شده مشخص گردید که ph محلول بیشترین تاثیر را در ظرفیت جذب توسط تفاله نیشکر و پوسته برنج داشته است. داده های بدست آمده با منحنی های ایزوترم جذب لانگمویر، فرندلیچ، تمکین و دابینین – راداشکویچ ارزیابی شدند. داده های سنتیک جذب با مدل های سنتیکی شبه درجه اول و دوم و نفوذ بین ذره ایی بررسی شدند. تغییرات انرژی آزاد گیبس (°g∆)، آنتالپی (°h∆) و آنتروپی (°s∆) برای پیش بینی نوع جذب بر روی دو جاذب محاسبه شدند. نتایج نشان داد که جذب با پوسته برنج و تفاله نیشکرمی تواند یک روش اقتصادی، برای حذف رنگینه ها از محلول های آبی می باشد.