اطلاع از مقدار تبخیرتعرق در کلیه طرح های آبیاری ضروری می باشد. برای این منظور از تبخیرتعرق پتانسیل گیاه مرجع استفاده می شود. از آنجا که اندازه گیری مستقیم تبخیرتعرق پتانسیل گیاه مرجع وقت گیر و پرهزینه می باشد، لذا بیشتر از روش های محاسباتی استفاده می شود. روش پنمن- مانتیت متداول ترین روش محاسبه تبخیرتعرق پتانسیل گیاه مرجع می باشد، اما بزرگ ترین مشکل این روش نیاز به داده های زیاد هواشناسی است که در تمام ایستگاه ها موجود نمی باشد. برای حل این مشکل می توان از روش های ساده تر که بیشتر به دما وابسته هستند، استفاده نمود. در سطح استان فارس در مطالعات قبلی، معادله هارگریوز، شکل جدید معادله هارگریوز، معادله بلانی- کریدل، معادله تورنتوایت و معادله جنسن- هیز واسنجی و ارزیابی شده اند. از آنجا که اندازه گیری دما نیز در کلیه ایستگاه های هواشناسی سطح استان فارس متداول نیست و در مقابل ایستگاه های متعددی وجود دارند که تنها داده های باران را اندازه گیری می کنند، لذا در این تحقیق معادله هایی بر مبنای رگرسیون خطی چندگانه برای تخمین مقادیر حداقل و حداکثر دما در ماه های مختلف در سطح استان فارس برمبنای داده های بارندگی و اطلاعات جغرافیایی (شامل ارتفاع و عرض جغرافیایی) ارائه شد. از روابط تخمینی دما در معادله های ذکر شده برای تخمین تبخیرتعرق استفاده شد و نتایج با معادله پنمن- مانتیت به عنوان روش استاندارد مقایسه گردید. برای این منظور از اطلاعات 13 ایستگاه هواشناسی در سطح استان فارس استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در اکثر ایستگاه ها معادله های هارگریوز و بلانی- کریدل و برای اکثر ماه های سال شکل جدید معادله هارگریوز مناسب می باشد.