ادبیات به ویژه شعر محصول واکنش ذهن ، ذوق و زبان شاعر در مقابل رویدادهای گوناگون به ویژه مسائل ورویدادهای اجتماعی وانعکاس آن است . بی گمان هرگاه ارزش های فرهنگی ، اجتماعی ، سیاسی در جامعه ای تغییر یابد به تبع آن در نوع نگرش وعواطف شاعر نیز تحوّل پدید می آید . تحولات سیاسی اجتماعی که از اوان انقلاب اسلامی در ایران روی داد خصوصاً جنگ تحمیلی ؛ نه تنها سیمای سیاسی و ساختارهای اجتماعی را به کلی دگرگون ساخت ؛ بلکه در زمینه ادب وهنر نیز تغییرات فروان ایجاد نمود ؛ تغییراتی که اندیشه ، زبان و تصویرهای تازه ای که همه ملهم از از رخدادها و وقایع زمان وعواطف ناشی از آن بود را در پی داشت . پژوهش پیش رو کوشیده است که ضمن بیان ارتباط نزدیک ادبیات و جامعه شناسی وتعریف مسائل اجتماعی ازدیدگاه جامعه شناسی وتفاوت آن با انحرافات اجتماعی ؛ به انعکاس مسائل اجتماعی فرهنگی جامعه ایران در حال دفاع وپس از آن بپردازد ، در این پژوهش ضمن بررسی آثار منتخب سه تن از شاعران دفاع مقدس : قیصر امین پور ، علیرضا قزوه وعبدالجبار کاکایی کاکایی که هر سه جنگ و پس از آن را زیسته اند علاوه بر پرداختن به مصادیق جرائم عمومی اجتماعی مانند : ارتشا ، فحشا ، پارتی بازی ،و.... ؛به مسائل اجتماعی و فرهنگی خاص از قبیل : دوری از هنجارهای اجتماعی و ارزشهای انقلابی جامعه ایران دوران دفاع مقدس که به شدت متآثراز نوع موضع گیری طبقات واقشار مختلف جامعه دربرابر تغییرات فرهنگی اجتماعی ،سیاسی ؛به ویژه جنگ می باشد پرداخته شود .مسلماٌ با توجه به گستردگی این حوزه از ادبیات هم از لحاظ تنوع موضوعی وهم به لحاظ تفاوت زاویه دید ونتوع تقسم بندی مصادیق می تواند منشآن آثاری متفاوت وکامل تر گردد.