باکتری های جنس بروسلا، باکتری هایی گرم منفی و درون سلولی اختیاری می باشند که در انسان و بسیاری از حیوانات ایجاد بیماری می کنند. داروی کوتریموکسازول و ریفامپین برای درمان بروسلوز استفاده می شود اما مصرف این دارو ها به علت اثرات جانبی، مقاومت ایجاد شده علیه آن ها و همچنین حلالیت کم در آب دارای محدودیت است. در این پایان نامه هدف افزایش نفوذ دارو به داخل فاگوسیت ها به واسطه نانو حامل است تا در مجاورت باکتری عفونت زا قرار گیرد و با آزاد سازی آنتی بیوتیک های درونش باعث مهار موثر سیستم پروتئین سازی باکتری شده و عفونت باکتریایی را ریشه کن کند. ابتدا آنتی بیوتیک های ریفامپین و کوتریموکسازول در نانو حامل پلیمری بار گذاری شده؛ سمیت دارو ها بر روی سلول های فاگوسیت موشی j774 بررسی شده، سپس بر روی سلول های فاگوسیت موشی j774، آلوده به سویه ی وحشی بروسلا ملی تنسیسm16 ، در شرایط in vitro اثر داده شد و با اثر آنتی بیوتیک ها به صورت آزاد به واسطه ی شمارش کلونی مقایسه گردید. در انتها با pcr و تعیین توالی قطعه ژنی 16s rdna از سویه ی باکتری اطمینان حاصل شد. آنتی بیوتیک ها با کارایی بارگذاری حدود 30% درون نانوحامل، بارگذاری گردیدند. به جهت اینکه آنتی بیوتیک های بارگذاری شده دخول بالاتری به داخل سلول نسبت به آنتی بیوتیک های آزاد دارند در نتیجه عملکرد آن ها افزایش می یابد به طوری که ریفامپین بارگذاری شده سبب کاهش تعداد کلونی به میزان بیشتر، در مقایسه با ریفامپین آزاد شده که از لحاظ آماری معنی دار است ((pvalue= 0.0006. بدین طریق می توان از مقادیر کمتر دارو استفاده کرد، در نتیجه از اثرات جانبی آنتی بیوتیک ها، هزینه های درمانی و دوره طولانی درمان جلوگیری کرد.