این پژوهش بر آن است تا تأثیر متون ترجمه شده را بر ورود زبان عامیانه به نثر دوره ی مشروطه مورد بررسی قرار دهد. یکی از تحولاتی که در دوره ی مشروطه در ادبیات رخ داد، کاربرد زبان عامیانه در آثار ادبی است. بررسی عواملی که منجر به چنین تغییری شدند حائز اهمیت می باشد. ازین رو تحقیقی که پیش رو دارید می کوشد تا به دو سؤال پاسخ گوید؛ نخست اینکه رمان های ترجمه شده و تألیفی در دوران قاجار از حیث کاربرد زبان عامیانه چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند و پرسش دیگر اینکه کدام یک از این دو دسته آثار در کاربرد زبان عامیانه مقدم بوده اند. نویسندگان و صاحب نظران این دوره گرایش به ساده نویسی و کاربرد زبان عامیانه را به طور عمده محصول شرایط سیاسی جدید و تغییر مخاطب و پیدایش ژانر های جدید در ادبیات فارسی و پیروی از ادبیات اروپایی می دانند. برای انجام تحقیق پنج رمان ترجمه شده و به همان اندازه رمان تاریخی تألیفی را در بازه زمانی 50 سال (1260-1310 ﻫ . ش. ) انتخاب کردیم؛ از هر کدام حدود 15 تا 20 صفحه از قسمت محاورات را برگزیدیم و عناصر عامیانه را در آنها مورد بررسی قرار دادیم و داده ها را جمع آوری کردیم. با توجه به داده ها معلوم شد که رمان های ترجمه شده نسبت به رمان های تألیفی زبان عامیانه تری دارند و در پاسخ به سؤال دوم هم با توجه به یافته ها باید گفت که ترجمه ها در کاربرد زبان عامیانه بر تألیفات مقدم هستند.

نظریه های ترجمه مساله ای بی اهمیت نمیباشد زیرا که پایه و اساس تصمیم گیری های مترجم در حین فرآیند ترجمه است: از سردبیرهای روزنامه و مجلاتی که تصمیم میگیرند چه خبری را از دنیای خارج از کشورشان پخش بکنند تا فرماندهان نظامی که مترجمین را برای گفتگو با بومیان مناطق جنگی بکار میگیرند. نظریه های ترجمه روی پیشرفت های اخیر تکنولوژی نیز تمرکز دارد. مانند ترجمه هایی که کاربران شبکه اینترنتی انجام میدهند. از نظر نویسنده نظریه های ترجمه آگاهی مترجم را بالا میبرند تا آن ها بتوانند روی ترجمه های خود تفکر بنمایند و تصمیم هایشان را برای خوانندگان شرح بدهند. و در نهایت برای اینکه کارشان را به درجه حرفه ای برسانند و اعتبار کسب کنند نیازمند به نظریه ای دقیق هستند. آن ها باید همیشه از خودشان بپرسند که آیا الگوی صحیحی بکار گرفته اند یا خیر. طبق نظریه کرونین باید ابزار تحلیل گر مناسبی پیدا کنیم تا روند ها و شیوه های جهانی را نقد بنماییم. زیرا این حالت پرسش گرانه نظریه های ترجمه کمک میکند تا فرآیند جهانی شدن را درک کنیم. نظریه های ترجمه از طریق آشکار کردن تفاوت ها، هویت ها و فرهنگ ها در زبان های گوناگون این کار را انجام میدهد تا درنهایت بتوانیم مترجم هایی را آموزش بدهیم که به دور از غرب گرایی یا شرق گرایی کار خود را انجام بدهند. نظریه ترجمه مدت مدیدی در داخل و خارج از ایران مسئله مورد بحثی بوده است. فقدان یک نظریه کاملا قابل قبول بحث جدیدی نیست چون ترجمه امر پیچیده ای است و ملاحظات درباره این فعالیت بین زبانی از رشته های مختلفی همچون زبانشناسی ، روانشناسی ، نقد ادبی ، زیبایی شناسی و نشانه شناسی مشتق میشود. گرچه عدم وجود نظریه مورد قبول و مطلوب دلیل کافی برای انهایی که نقش نظریه در ترجمه را انکار میکنند نمی باشد.نظریه ترجمه به شرح زیر می باشد: نخست تشخیص و تعریف مشکل ترجمه ، دوم نمایان ساختن تمام عواملی که می بایست در برطرف ساختن مشکل مورد توجه قرار گیرند و سوم لیست کردن تمام پروسه های احتمالی ترجمه و در آخر توصیه و پیشنهاد مناسبترین پروسه در امر یک ترجمه مطلوب. نتیجه کلی اینست که هدف از نظریه ترجمه بررسی قانون ترجمه ، شناسایی مشکلاتی که در امر ترجمه بوجود می آید و ارائه راه حل این مشکلات می باشد و سرانجام کل اصول ترجمه مبنی بر اینکه چطور یک ترجمه قابل قبول ایجاد کنیم پیشنهاد میگردد.