در این پژوهش، به بررسی آکوستیکی 100 دقیقه مکالمات ضبط شده از 10 سخنگوی مرد و زن زبان فارسی و معیارهای بازشناسی سخنگو بر مبنای آواشناسی حقوقی پرداخته شده است. داده های صوتی مورد بررسی شامل حدود 70 دقیقه تلفظ جداگانه 192 هجا و 280 واژه و 30 دقیقه گفتار پیوسته بود که در مجموع 15000 داده صوتی را تشکیل می داد. در این پژوهش سعی بر آن بود تا با بررسی آکوستیکی دقیق و جامع داده های صوتی، الگوها و مشخصه های منحصربفرد صداها مشخص گردد و در نهایت، کلیدهای آکوستیکی برای بازشناسی حقوقی سخنگو ارایه گردد. بر این اساس، 7 کلید بازشناسی معرفی شد و اعتبار و کارآیی آنها مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت که از این میان، 5 مشخصه به عنوان کلیدهای کارآمد در بازشناسی حقوقی سخنگو مورد تأیید قرار گرفت. همچنین، از بررسی های انجام گرفته بر روی داده های صوتی، 15 دستاورد دیگر شامل معرفی برخی مفاهیم جدید آکوستیکی به دست آمد که از آن میان می توان به همگونی آکوستیکی، واج شامل و واک پیش از آغاز باواکی اشاره نمود. از نتایج این پژوهش، که اولین رساله زبانشناسی است که به طور مستقیم به آواشناسی حقوقی سخنگو می پردازد، می توان در پژوهش های آواشناختی آکوستیک و به ویژه در زمینه بازشناسی حقوقی سخنگو در دادگاه ها و مراجع حقوقی استفاده نمود.

در پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه بسامد عبارتهای احتیاط آمیز در مقالات علمی و پژوهشی زبان فارسی در رشته های شیمی و ادبیات پرداخته شده است. استفاده از عبارتهای احتیاط آمیز نقش عمده ای در گفتمان علمی داشته و در واقع ابزاری است که بیانگر تردید نویسنده و عدم قطعیت گزاره بوده و نویسنده با استفاده از آنها می تواند عدم پایبندی کامل به ارزش صدق یک گزاره را نشان دهد . پیکره مورد بررسی شامل 114 مقاله (57 مقاله شیمی،57 مقاله ادبیات) می باشد.تعداد کل واژه ها در بخش بحث مقالات شامل 103371 واژه می باشد. در این تحقیق عبارتهای احتیاط آمیز به شش گروه فعل وجهی ، فعل اصلی ، قید ، اسم ، صفت و ارجاع تقسیم شده است .نتایج تحلیل نشان می دهد توزیع عبارتهای احتیاط آمیز در دو رشته ادبیات و شیمی متفاوت می باشد ، به طوری که بسامد این ابزار در رشته ادبیات بیشتر از شیمی است و این مساله به دلیل طبیعت متفاوت و ماهیت استدلال های مربوط به دو رشته یاد شده می باشد. در مورد انواع مختلف عبارتهای احتیاط آمیز مشاهده شده در هر دو رشته عبارات قیدی بیشترین و صفات احتیاط آمیز کمترین بسامد را دارا می باشند. با مقایسه بسامد شش گروه یاد شده بین دو رشته نیز می توان ادعا کرد در میزان کاربرد ارجاع و افعال وجهی احتیاط آمیز در مقالات ادبیات و شیمی تفاوت معنی دار وجود دارد ، به طوری که ارجاع در ادبیات و افعال وجهی در شیمی کاربرد بیشتری دارد.