enterococcus کوکسی گرم مثبت ، بی هوازی اختیاری و بدون اسپور می باشد که در محیط های مختلفی شامل مجاری روده ای انسان، خاک ، گیاهان و آب یافت می شود. e. faecium از گونه های معروف آن است و به جهت مقاومت آنتی بیوتیکی از اهمیت بالایی برخوردار است. توانایی تشکیل بیوفیلم روی سطوح زنده یکی از عوامل مهم بیماریزایی در این باکتری محسوب می شود. انتروکوکوس با تشکیل بیوفیلم در اندوکاردیت، عفونت مجاری ادراری، عفونت های ریشه دندانی و عفونت های چشمی دخیل است. امروزه استفاده از مواد ضدمیکروبی جدید که باعث حذف بیوفیلم و یا ممانعت از تشکیل بیوفیلم و نیز کاهش مقاومت آنتی بیوتیکی می گردند بسیار حائز اهمیت است. در این پژوهش به بررسی اثر عصاره ی بدون سلول تعدادی از باکتری های پروبیوتیک بر روی بیوفیلم ، حذف پلاسمید مقاومت (plasmid curing) و مقاومت آنتی بیوتیکی e. faecium پرداخته شد. با بررسی تأثیر عصاره ی بدون سلول آنها بر روی بیوفیلم اثبات شد که عصاره ی بدون سلول l. rhamnosus بر روی ممانعت از تشکیل بیوفیلم و حذف بیوفیلم نسبت به عصاره ی بدون سلول l. casei تأثیر بیشتری دارد. در بخش مربوط به حذف پلاسمیدی ، به بررسی اثر عصاره ی بدون سلول دو باکتری فوق بر روی حذف پلاسمیدی در این گونه پرداخته شد و نتایج حاکی از آن است که بخش شناور هیچ گونه اثری در حذف پلاسمید و کاهش مقاومت از این طریق نداشته است. در ادامه تأثیر بخش شناور این پروبیوتیک ها بر کاهش میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در e. faecium مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج حاصل اثبات کننده ی این موضوع بودند که پیش تیمار سویه های e. faecium با غلظت (1/8 submic ( از بخش شناور پروبیوتیک ها موجب کاهش مقاومت آنها نمی شود.