باتوجه به اینکه کاهش سطح چربی های خون در انسان و حیوانات دیگر از مسائل موردتوجه محققین مختلف می باشد و مصرف برخی پروتیین ها اثرات مثبتی بروز داده اند، لذا در این آزمایش اثرات برخی از منابع پروتیینی رایج بر لیپیدها و لیپوپروتیین های خون رت مورد مطالعه قرارگرفت. بدین منظور تعداد 32 سر رت نر و ماده ویستار با متوسط وزن اولیه به ترتیب 6/3 ± 116/3 و 6/8± 115/8 گرم در سن دو ماهگی و به مدت 6 هفته با جیره های یکنواخت از لحاظ انرژی و پروتیین تغذیه شدند. جیره های آزمایشی شامل پروتیین سویا (28%)، کازئین (20%)، پروتیین سویا با مکمل متیونین (0/3%) و جیره حاوی نسبت یک به یک پروتیینی از سویا و کازئین بود. بین تیمارها از لحاظ مصرف خوراک تفاوتی وجود نداشت. رت های تغذیه شده با جیره سویا - متیونین بیشترین افزایش وزن را نشان دادند (0/05> p). غلظت تری گلیسرید سرم خون در رت های ماده در مقایسه با رت های نر بیشتر بود (0/05> p) رت های تغذیه شده با کازئین، کلسترول خون بالاتری نسبت به گروه سویا - متیونین و سویا - کازئین داشتند (0/05>p ). جیره های آزمایشی بر ldl کلسترول اثر معنی داری نداشتند. غلظت ldl در رت های ماده کمتر از نرها بود (0/05> p) در مجموع پاسخ های متابولیکی به جیره های آزمایشی نشان داد که پروتیین سویا بصورت همراه با کازئین یا متیونین در مقایسه با جیره حاوی کازئین، سبب کاهش کلسترول خون در رت های نر و ماده می شود.

به منظور بررسی اثر زمان برداشت علوفه یونجه در اوایل غنچه دهی با نسبت های مختلف علوفه به کنسانتره در جیره های کاملاً مخلوط بر عملکرد گاوهای شیری در اوایل شیردهی تعداد 8 راس گاو هلشتاین چند شکم زا با میانگین 11±59 روز شیردهی و میانگین تولید 4±34 در یک طرح مربع لاتین4×4 تکرار شده با دوره های آزمایش 21 روزه انجام شد. جیره های آزمایش شامل سطوح مختلف کنسانتره به علوفه 60:40، 50:50 با دو زمان برداشت صبح و بعد از ظهربود. جیره 1 و 2 شامل 20درصد یونجه، 20 درصد سیلاژذرت، 60 درصد کنسانتره و تیمار 3 و 4 نیز شامل 30 درصد یونجه، 20 درصد سلاژ ذرت، 50 درصد کنسانتره که جیره 1، 4 حاوی یونجه بعد از ظهر و 2، 3 حاوی یونجه صبح بود. در آزمایش اول اثر زمان برداشت علوفه یونجه در اوایل غنچه دهی با نسبت های مختلف علوفه به کنسانتره در جیره های کاملاً مخلوط بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز یونجه، تیمارهای آزمایشی مورد بررسی قرار گرفت. جیره کاملاً مخلوط با نسبت کنسانتره به علوفه 60:40 هر دو زمان صبح و بعد از ظهردر مقایسه جیره کاملاً مخلوط با نسبت کسانتره به علوفه 50:50 به طور معنی داری باعث افزایش میزان cp، ee، nfc و کاهش میزان ndf، adf، ash شد (0/05>p). پتانسیل تولید گاز با کاهش c:f کاهش معنی داری داشت(05/0>p). c: fنرخ تولید گاز را تحت تأثیر قرار داد (0/05>p). در آزمایش دوم با کاهش نسبتc: f ، ph افزایش یافت (0/05>p)، در حالی که نیتروژن آمونیاکی در نسبت های مختلف نتایج مشابهی داشت. جیره کاملاً مخلوط با نسبت کنسانتره به علوفه 60:40 هر دو زمان صبح و بعد از ظهردر مقایسه جیره کاملاً مخلوط با نسبت کسانتره به علوفه 50:50 به طور معنی داری باعث افزایش تولید شیر بر اساس fcm 4% وپروتئین شیر شود (0/05>p). چربی شیر در هر دو تیمار 50:50 صبح و بعد از ظهر در مقایسه با دو تیمار 60:40 صبح و بعد از ظهر به طور معنی داری بیشتر بود (0/05>p). لاکتوز و مواد جامد غیر چربی شیر تحت تاثیرهیچ کدام از تیمارها قرار نگرفت. متابولیت های خونی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. قابلیت هضم ماده خشک ، ماده آلی، پروتئین و ndf در جیره 60:40 در هر دو زمان صبح و بعد از ظهر نسبت به جیره های 50:50 در هر دو زمان صبح و بعد از ظهر بیشتر بود (0/05>p) و در جیرهای بعد از ظهر نسبت به صبح بیشتر بود اما این افزایش معنی دار نبود.

به منظور بررسی تاثیر تغذیه ترکیبات پلی فنولی عصاره پوست پسته بر شاخص های سلامت و سیستم ایمنی گوساله های هلشتاین آزمایشی با 24 راس گوساله ماده انجام شد.گوساله ها به طور تصادفی در باکس های انفرادی قرار داده شدند و معادل 10 درصد وزن بدن طی 3 روز اول آغوز وسپس تا آخر دوره پرورش شیر کامل دریافت کردند. تیمارهای آزمایشی شامل:1)تیمار شاهد 2)تیمار با دریافت روزانه900 میلی گرم ترکیبات فنولی بصورت مخلوط در شیر روزانه 3)تیمار با دریافت 1800 میلی گرم ترکیبات فنولی بصورت مخلوط در شیر روزانه. مصرف خوراک، قوام مدفوع و وضعیت سلامت گوساله ها به طور روزانه و افزایش وزن به صورت دوره ای، غلظت کلسترول، تری گلیسرید، آلبومین، گلوبولین، پروتئین کل، اوره و آنزیم های کبدی در پلاسما اندازه گیری شد. تغذیه با عصاره پوست پسته تاثیری بر مصرف خوراک و قوام مدفوع نداشت با این حال سبب کاهش افزایش وزن شد ولی از نظر آماری معنی دار نبود. غلظت کلسترول نیز کاهش یافت ولی غلظت آلبومین، گلوبولین و پروتئین کل افزایش نشان داد هر چند از نظر آماری معنی دار نبود. مصرف پلی فنول بر روی اوره پلاسما و غلظت آنزیم های کبدی تاثیر معنی دار نداشت. کاهش غلظت کلسترول و افزایش گلوبولین نشان می-دهد که پلی فنول¬ها می¬توانند منبع مناسبی جهت افزایش سلامت گوساله¬های هلشتاین داشته باشد ولی نیاز به تحقیقات بیشتری در مورد مقدار مصرف و نوع مصرف وجود دارد.

به منظور بررسی اثر اسید بوتیریک محافظ شده با نمک کلسیم و اسانس پونه کوهی همراه با شیر بر زمان از شیرگیری، افزایش وزن، رشد ابعاد بدن، قد و پارامترهای خونی گوساله های ماده شیرخوار نژاد هلشتاین تعداد24راس گوساله به 4تیمارآزمایشی در یک طرح کاملا تصادفی اختصاص داده شد.گوساله ها پس از تغذیه 3 روزه با آغوز در طرح قرار داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1)گروه شاهد 2)گروه گوساله های مصرف کننده شیر همراه با 10گرم اسید بوتیریک 3)گروه گوساله های تغذیه شده با شیربه همراه 4 گرم اسانس پونه کوهی و4)گروه گوساله های تغذیه شده با مخلوط 10گرم اسید بوتیریک و 4گرم اسانس پونه کوهی همراه باشیر بود.گوساله ها پس از 3روز تغذیه با آغوزبه میزان 10 درصد وزن اولیه شیر دریافت کردند. گوساله های تیمارهای اول، دوم وسوم در53 روزگی و تیمار چهارم در 54 روزگی از شیر گرفته شدند.اندازه گیری ابعاد بدن هر 15 روز یکبار، خونگیری هر 25 روز یکبار و اسکوردهی مدفوع و اندازه گیری خوراک مصرفی و بررسی نشخوار هر روز رأس ساعت 9 صبح انجام می گرفت.نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروهای مختلف آزمایشی وجود نداشت ( p>0/05 ). میانگین اضافه وزن روزانه گوساله های تیمارهای 1، 2، 3 و 4 به ترتیب برابر با 425/0، 553/0، 398/0 و 506/0 گرم در روز بود. ضریب تبدیل خوراک در تیمارهای مورد استفاده به ترتیب برابر با 24/1، 06/1، 31/1 و 04/1 کیلوگرم به ازای هر کیلو اضافه وزن بود. در مجموع بین پارامترهای اندازه گیری شده شامل اضافه وزن، رشد، مصرف خوراک، پارامترهای خونی تفاوت معنی داری بین تیمارهای مورد استفاده مشاهده نشد.

هدف از انجام این تحقیق بررسی امکان استفاده از سیلاژ محصولات فرعی پسته حاصل از کارخانجات پسته پاک کنی در تغذیه گاو و گوسفند است که به صورت 2 آزمایش انجام گرفت.آزمایش اول: اثر افزودنی های مختلف بر مولفه های شیمیایی و تخمیری سیلاژ فرآورده فرعی پسته سیلاژهای آزمایشی در 16عددکیسه نایلونی با ظرفیت 10کیلو گرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و4 تکرار تهیه می شوند(پوست پسته مرطوب حاصل از کارخانه مستقیما در تهیه سیلو مورد استفاده قرار می گیرد). افزودنیهای استفاده شده برای تهیه سیلاژ پوست پسته به ترتیب تیمار عبارتند از: 1/5% تفاله مرکبات (براساس ماده خشک محصول فرعی پسته)،1/5% آردجو (براساس ماده خشک محصول فرعی پسته)،1/5% تفاله چغندر قند (براساس ماده خشک محصول فرعی پسته)،1/5% ملاس (براساس ماده خشک محصول فرعی پسته) سیلو های آزمایشی به مدت 45 روز نگهداری شد، سپس از آنها نمونه گیری انجام شده و مولفه های شیمیایی و تخمیری سیلاژ شامل ماده خشک،ph،پروتئین،ndf وadf وخاکستر اندازه گیری شد.نتایج حاصل از سنجش این مولفه ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین تیمارها ایجاد نشد و فقط در مورد خاکستر تفاوت معنی داری بین تیمار حاوی تفاله مرکبات و سایر تیمارها مشاهده شد که به نظر می رسد ناشی از خاکستر بیشتر موجود در تفاله مرکبات نسبت به سایر افزودنیهای بکار رفته می باشد. آزمایش دوم: کاربرد سیلاژ فرآورده فرعی پسته در تغذیه گاوهای شیرده هلشتاین تعداد8 راس گاو شیری در غالب طرح چرخشی در این آزمایش مورد استفاده قرار گرفت. جیره پایه براساس احتیاجات nrc2001 تنظیم شده بود و شامل 15% سیلاژ ذرت،20% یونجه و65% کنسانتره بود. تیمارهای آزمایشی، سطوح مختلف سیلاژ فرآورده فرعی پسته می باشند که بر اساس ماده خشک با سیلاژ ذرت جایگزین شده اند. هر دوره شامل 21روز، 14 روز آداپتاسیون و 7 روز مرحله جمع آوری بود. در مرحله جمع آوری در هر دوره مقدار مصرف خوراک، تولید شیر و قابلیت هضم مواد مغذی (از طریق جمع آوری مدفوع) اندازه گیری شد. نمونه گیری از خوراک، باقیمانده های خوراک و مدفوع نیز در طول هر مرحله جمع آوری انجام شد. نمونه گیری از شیر در 3 روز پایانی هر دوره به منظور تعیین ترکیب آن صورت گرفت. نمونه گیری از مایع شکمبه در روز آخر هر دوره توسط لوله مری به صورت دستی 3 ساعت پس از مصرف خوراک صبحگاهی انجام شد. نمونه های خون جهت آنالیز متابولیت های خونی قبل از گرفتن نمونه مایع شکمبه از سیاهرگ وداجی گرفته شد و نمونه ها (جهت تعیین متابولیتهای سرم خون) جدا سازی شدند، در ضمن پارامترهای تخمیری، phو نیتروژن آمونیاکی محتویات شکمبه اندازه گیری شد و همچنین مصرف غذا و تولید شیر در دوره جمع آوری تعیین شد و قابلیت هضم مواد مغذی از طریق جمع آوری مدفوع و به روش خاکستر نامحلول در اسید سنجیده شد.بعد از بررسی نتایج بدست آمده به نظر می رسد تفاوت معنی داری بین تیمارها در هیچکدام از فراسنجه های مربوط به شیر، خون، مایع شکمبه و قابلیت هضم خوراک دیده نشد که می تواند تایید کننده این نکته باشد که سیلاژ فرآورده های فرعی پسته قابلیت جایگزینی با سیلاژ ذرت را در خوراک دارا می باشد بطوریکه تا سطح 15 درصد تغییر منفی در عملکرد دام ایجاد ننموده است.

برای بررسی اثر ترکیبات آنتی فنولیک اوره و پلی اتیلن گلیکول بر خصوصیات شیمیایی سیلاژ پوست پسته و همچنین تاثیر آن بر قابلیت هضم و عملکرد گاوهای شیری هلشتاین، دو آزمایش طراحی شد. محصولات تازه فرعی پسته (32% ماده خشک) با و بدون اضافه کردن اوره در دو سطح 0/1 و 0/5 درصد ماده خشک و 1% ماده خشک پلی اتیلن گلیکول (peg) با 4 تکرار در 16 کیسه پلاستیکی به مدت 60 روز سیلو شدند (آزمایش 1) و از آن جهت تعیین پارامترهای مختلف استفاده شد. در آزمایش دوم از 8 راس گاو شیری هلشتاین دو شکم زایش با میانگین روزهای شیردهی23 ±61 و تولید شیر 3/6 ±39 در قالب یک طرح مربع لاتین 4×4 تکرار شده استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 15 درصد ماده خشک جیره سیلاژ ذرت (کنترل)، سیلاژ پوست پسته، سیلاژ پوست پسته عمل آوری شده با اوره، سیلاژ پوست پسته عمل آوری شده با peg، بودند. نتایج آزمایش اول نشان داد که اضافه کردن اوره و peg تاثیری بر درصد ماده خشک، ماده آلی، ndf و adf نداشت، اما اوره، میزان پروتئین خام و نیتروژن آمونیاکی سیلاژ پوست پسته را افزایش داد (0/05>p). میزان کل ترکیبات فنولی و تانن در سیلاژ پوست پسته عمل آوری شده با اوره (0/5%) نسبت به تیمار شاهد کاهش (0/05>p) یافت. اضافه کردن peg، کل ترکیبات فنولی، تانن و تانن متراکم را به ترتیب 10/9، 34/4 و 7/28 درصد نسبت به سیلاژ پوست پسته کاهش (0/05>p) داد. طبق نتایج به دست آمده آز آزمایش دوم، غلظت نبتروژن آمونیاکی در گاوهای تغذیه شده با تیمار اوره نسبت به تیمار سیلاژ پوست پسته بیشتر (0/05>p) بود. تیمارها تاثیری بر میانگین مصرف ماده خشک، قابلیت هضم مواد مغذی در کل لوله گوارشی، تولید و ترکیبات شیر نداشتند (0/05<p). در نتیجه می توان از سیلاژ پوست پسته به عنوان جایگزین سیلاژ ذرت در جیره نشخوارکنندگان استفاده کرد.