سرزمین پهناور ایران با وجود فرهنگ غنی،دارای ارزش های هنری بسیاری است،که از بین هنرهای شکل گرفته،خوشنویسی ازاهمیت زیادی برخوردار می باشد.شناخت و توجه پادشاهان و رجال در دوره ی قاجار به عنوان مقطعی مهم در تاریخ ایران،موجب تولدی دوباره در این هنر گردید و مورد عنایت خاصی قرار گرفت. با توجه به حضور چشم گیر خوشنویسی وکاربردی ویژه در انجام امور دیوانی،ثبت اسناد،کتابت و خوشنویسی مهرها،آنچه از به کارگیری این هنر بر جای مانده،نسخ خطی است که با بررسی آنان می توان به این مهم دست یافت که این نسخ گویای تاریخ،فرهنگ،آداب و رسوم،دقت و مهارت زیاد خوشنویسان است.هدف از این کتابت و خوشنویسی های صورت گرفته میل به ثبت و نگهداری تاریخ و علاقه به جاودانگی است. با توجه به تحقیقات انجام گرفته،مطالعات بر روی نسخ این دوره به صورت موردی بوده که به یکی از جوانب نسخ از قبیل تذهیب،متن یا مضمون و محتوا به لحاظ روشن شدن تاریخ گذشته و ...... را در نظر داشته اند،ولی باید اشاره نمود تاکنون تحقیقاتی که منحصراً به خوشنویسی این نسخ توجه شده باشد صورت نگرفته است. در این پژوهش سعی شده است تا در حد امکان به پیشینه ی تاریخی خوشنویسی و کاربرد آن در دوره ی قاجار با نگاهی به جنبه زیبایی شناسی در این هنر و بررسی نسخ خطی دوره ی قاجار در شیراز به عنوان یکی از مراکز فرهنگی و هنری در این دوره پرداخته شود.قابل ذکر است در این پژوهش به بررسی ساختار گرافیکی نسخ خطی این دوران توجه شده است که امید است مورد عنایت و توجه قرار گیرد.