1و4- دی هیدروپیریدین ها به دلیل حضور در سیستمهای حیاتی مانند nadh و ترکیبات دارویی دارای اهمیت می باشند. اکسیداسیون این ترکیبات روش مناسبی برای تهیه مشتقات پیریدینی می باشد. در بخش اول این تحقیق ابتدا با استفاده از روش تابعیت چگالی پارامترهای الکترونی و ترمودینامیکی برخی از مشتقات 1و4- دی هیدروپیریدین ها مانند طول پیوندها، فرکانس ارتعاشی پیوندها، سختی، قطبش پذیری، الکترونخواهی و پتانسیل شیمیایی محاسبه شد. نتایج نشان می دهد که این پارامترها تابع استخلاف روی حلقه فنیل در موقعیت 4 حلقه دی هیدروپیریدین هستند. به علاوه بر اساس این نتایج می توان پایدارترین ایزومر در هر دسته از مشتقات 1و4- دی هیدرو پیریدین را پیش بینی کرد و مشاهده شد که بین پارامترهای محاسبه شده با زمان و راندمان های تجربی همخوانی وجود دارد. در بخش دوم این تحقیق با استفاده از اکسیدان سیلیکا کلرات به بررسی اکسیداسیون 1و4- دی هیدروپیریدین ها پرداخته شد. برای این منظور نوع حلال، میزان اکسیدان و دما بهینه سازی شد و سپس در شرایط بهینه تعدادی از مشتقات 1و4- دی هیدرو پیریدین ها به پیریدین مربوطه اکسید شدند و محصولات با بازده خوبی به دست آمد.