هدف اصلی این پژوهش بررسی این موضوع است که آیا مدیریت سود برمبنای فعالیت های واقعی می-تواند از طریق ویژگی های هیأت مدیره و مکانیزم های حاکمیت شرکتی تحت تاثیر قرار گیرد. در این تحقیق از دستکاری فروش، کاهش هزینه های اختیاری و اضافه تولید به عنوان معیارهای مدیریت سود واقعی بهره گرفته شده و برای برآورد آن از مدل روی چودهری استفاده شده است. ویژگی های هیأت مدیره و مکانیزم های حاکمیت شرکتی شامل اندازه هیأت مدیره، نسبت اعضای غیر موظف در ترکیب هیأت مدیره، تعداد جلسات هیأت مدیره، دانش مالی اعضای هیأت مدیره، دوگانگی وظیفه مدیرعامل، نفوذ مدیرعامل، تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی می باشد. در این تحقیق از روش رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شده است. برای آزمون فرضیه های تحقیق، از دو روش داده های ترکیبی و مقطعی با به کارگیری اطلاعات 89 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال های 1390- 1385 استفاده شده است. یافته-های تحقیق نشان می دهد که بین اندازه هیأت مدیره، نسبت اعضای غیر موظف در ترکیب هیأت مدیره، تعداد جلسات هیأت مدیره، دانش مالی اعضای هیأت مدیره، تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی با مدیریت سود واقعی رابطه منفی و بین دوگانگی وظیفه مدیرعامل و نفوذ مدیرعامل با مدیریت سود واقعی رابطه مثبت وجود دارد.

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر تمرکز مالکیت بر رابطه بین مالکیت سهامداران نهادی وعدم تقارن اطلاعاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد . یکی ازعوامل موثر در تصمیم گیری،اطلاعات مناسب و مرتبط با موضوع تصمیم است.درصورتی که اطلاعات موردنیازبه صورتی نامتقارن بین افرادتوزیع شود،می تواندنتایج متفاوتی را نسبت به موضوعی واحد سبب شود. از طرفی، بعضی از سرمایه گذاران شامل افراد درون سازمانی مانندمدیران،تحلیلگران آنها وموسسه هایی که ازاین افراداطلاعات دریافت می کنندبه اخبارمحرمانه دسترسی دارند. این تحقیق از نوع توصیفی – همبستگی است وبرای آزمون فرضیه های تحقیق از آمار توصیفی ، تحلیل همبستگی ،رگرسیون خطی چندمتغیره ، و آزمون آماری استفاده شده است و تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار eviws7صورت گرفته است . اطلاعات مورد نیاز این تحقیق از طریق بانکهای اطلاعاتی ره آورد نوین ، سایت رسمی بورس اوراق بهادار تهران و آمارهای منتشر شده توسط بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش کتابخانه ای جمع آوری شده است . جامعه آماری تحقیق شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. حجم نمونه پس از گذر از شرایط محدودکننده به 96 شرکت رسید. اطلاعات مربوط به شرکت ها طی سال های 1387 الی 1390 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، برطبق نتایج بدست آمده از فرضیه های تحقیق، تمرکز مالکیت تاثیر مستقیم و معناداری بر رابطه بین مالکیت سهامداران نهادی و عدم تقارن اطلاعاتی دارد، که این ارتباط، بیشتر به دلیل افزایش در میزان مبادله اطلاعات بین افراد آگاه می باشد.

هدف این مطالعه بررسی ویژگی های رشد کارکنان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می-باشد. تقویت و رشد کارکنان واحدهای تجاری موضوع با اهمیت و مورد علاقه ی اکثر کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته می باشد. تحقیق حاضر پیشنهاد می کند که رشد شرکت ها تنها با خصوصیات سنتی یعنی اندازه و سن شرکت تعیین نمی شود بلکه با مشخصه های دیگری همچون اهرم، نقدینگی کوتاه مدت، تامین مالی داخلی ، فرصت های رشد آتی و بهره وری تولید نیز تعیین می شود. برای این منظور به دنبال تعیین این موضوع هستیم که آیا بین ویژگی های سنتی مانند (اندازه ، سن) ، مشخصه های خاص شرکت (اهرم ، نقدینگی کوتاه مدت، تامین مالی داخلی، فرصت های رشد آتی، بهره وری تولید) با رشد کارکنان شرکت رابطه معنا داری وجود دارد. برای این منظور داده های مورد نیاز این مطالعه از 54 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1384-1389با استفاده از نرم افزار ره آورد نوین، دنا سهم و سایت بورس اوراق بهادار تهران جمع آوری گردیده است. روش به کارگرفته شده در این تحقیق، رگرسیون خطی چند متغیره است و برای تجزیه و تحلیل داده ها ، از تجزیه و تحلیل پانلی استفاده شده است. تحقیق حاضر شامل 3 فرضیه می باشد که به بررسی رابطه بین اندازه، سن، اهرم، نقدینگی کوتاه مدت، جریان نقدی ، q توبین ، بهره وری نیروی کار و سرمایه با رشد کارکنان شرکت ها می پردازد. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین نقدینگی جاری، جریان نقدی، اهرم ، q توبین ، بهره وری سرمایه، سن، اندازه با رشد کارکنان شرکت ارتباط مثبت و معنا داری وجود دارد، همچنین متغیر بهره وری نیروی کار با رشد کارکنان شرکت رابطه منفی را نشان می دهد

هدف این پژوهش بررسی تفاوت های بین سهام رشدی و ارزشی با در نظر گرفتن اندازه شرکت، بازده و ریسک سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادر تهران است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از بعد روش شناسی از نوع تحقیق های توصیفی- همبستگی است. بدین منظور داده های مورد نیاز از 172 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران، در طی دوره زمانی 1385 تا 1391 جمع آوری گردیده است. تکنیک آماری مورد استفاده جهت آزمون فرضیه ها، آزمون t دونمونه ای و f می باشد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که، هنگامی که از معیار (b/m) برای تقسیم شرکت ها به رشدی و ارزشی استفاده می شود، حداقل در پنج سال از 7 سال دوره تحقیق، تفاوت معنی داری در اندازه، بازده و ریسک سرمایه گذاری در سهام رشدی و ارزشی مشاهده می شود. از طرفی دیگر، وقتی از معیار (p/e) برای تقسیم شرکت ها به رشدی و ارزشی استفاده می شود، در تعداد سال های کمتری (حداکثر 3 سال) این تفاوت معنی دار در سهام رشدی و ارزشی مشاهده می شود که نشان از کارآیی بیشتر نسبت b/m در بیان تفاوت این دو پورتفوی از نظر اندازه، بازده و ریسک سرمایه گذاری می باشد.

تحقیق حاضر از نوع کاربردی و هدف از انجام تحقیق حاضر تبیین مکانیزم اثرگذاری ویژگی های هیئت مدیره بر افشای اختیاری و کیفیت سود شرکت ها می باشد. بدین منظور از اطلاعات موجود در صورت های مالی 81 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی 1383الی 1391 استفاده شده است. در این راستا تاثیر متغیرهای دیگر همچون اندازه شرکت، اندازه هیأت مدیره، نوسان بازده شرکت، تفکیک وظایف مدیرعامل از ریاست هیئت مدیره، اهرم مالی و نسبت ارزش دفتری شرکت به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام نیز کنترل شده است. برای اندازه¬گیری کیفیت سود از اقلام تعهدی بر اساس مدل دی چو (1995) استفاده نموده ایم. نتایج حاصل از آزمون و بررسی فرضیه های پژوهش نشان دهنده تاثیر مثبت و معنی دار هیات مدیره مشترک بر سطح افشای شرکت ها می باشد. به عبارت دیگر بر مبنای نتایج مدل برآورد شده می توان نتیجه گرفت که وجود هیأت مدیره مشترک در شرکت ها موجب افزایش احتمال قرار گرفتن در گروه شرکت های دارای سطح افشای بالاتر می شود. نتایج همچنین، بیانگر تاثیر منفی و معنی دار هیات مدیره مشترک بر کیفیت سود می باشد، به بیان دیگر وجود هیأت مدیره مشترک در شرکت ها موجب کاهش کیفیت اقلام تعهدی اختیاری و در نتیجه افزایش کیفیت سود می شود. از دیگر نتایج تحقیق این است که اندازه شرکت، اندازه هیأت مدیره و اهرم مالی شرکت دارای تأثیر منفی و معنادار و یکسان نبودن مدیرعامل و رئیس هیأت مدیره دارای تأثیر مثبت و معنادار بر سطح افشای شرکت است. با این وجود، نوسان بازده شرکت و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام تأثیر معناداری بر سطح افشای شرکت ندارد.

ریسک و بازده مورد انتظار، دو عامل اساسی در تصمیمات مربوط به سرمایه گذاری به خصوص سرمایه گذاری در اوراق بهادار هستند. مدل ارزش گذاری دارایی های سرمایه ای از مدل های شناخته شده در ادبیات مدیریت سرمایه گذاری برای محاسبه نرخ بازده مورد انتظار است. از مدل های نوین محاسبه ریسک و بازده مورد انتظار، مدل سنجش بر اساس اطلاعات حسابداری می باشد. هدف تحقیق حاضر مقایسه ریسک و بازده مورد انتظار محاسبه شده با استفاده از مدل ارزش گذاری دارایی های سرمایه ای و مدل سنجش بر اساس اطلاعات حسابداری و مقایسه آن با نرخ بازده سهام در بازار است. براین اساس فرضیه های تحقیق تدوین شد و با استفاده از آزمون t زوجی به مقایسه ریسک محاسبه شده از طریق مدل سنجش ریسک مبتنی بر اطلاعات حسابداری با ریسک محاسبه شده به وسیله مدل ارزش گذاری دارایی های سرمایه ای پرداخته شد. سپس بازده مورد انتظار محاسبه شده توسط دو مدل بایکدیگر و با بازده واقعی مقایسه شدند. نمونه آماری تحقیق شامل 139 شرکت است که از سال 1383 در بورس اوراق بهادار تهران حضور و تا پایان سال 1391 در بورس فعالیت داشته اند. بر اساس نتایج بدست آمده از آزمون فرضیه های تحقیق، ریسک مورد انتظار در هر دو مدل تفاوت قابل توجهی با یکدیگر داشته است. همچنین بازده مورد انتظار محاسبه شده توسط مدل سنجش ریسک مبتنی بر اطلاعات حسابداری در مقایسه با بازده محاسبه شده از طریق مدل ارزش گذاری دارایی های سرمایه ای دارای تفاوت معنادار ولی از توان توضیحی بالاتری برخوردار نمی باشد.