امروزه با پیشرفت علوم و تکنولوژی نیازها و خواسته های جدیدی در زمینه مهندسی سازه رخ نموده است . معماران و مهندسان همواره در پی یافتن راه حل های جدید برای حل مسئله فضاهای محصور بوده اند. با صنعتی شدن و توسعه دنیای مدرن تقاضا برای استفاده از سازه های با دهانه بزرگ افزایش یافت. قاب های خمشی فلزی به صورت فزاینده ای در ساختمانهای با ارتفاع کم و دهانه زیاد در مناطقی که با خطر زلزله خیزی زیاد واقع شده اند، مورد استفاده قرار می گیرند. نتیجه طراحی چنین قابهایی ، طراحی تیرهایی با مقاطع بزرگ میشود. چنانچه طبق آئین نامه ، ضابطه تیر ضعیف – ستون قوی برقرار گردد منجر به اجرای ستونهایی با مقاطع خیلی بزرگ و بیش از نیاز در این نوع سازه ها میگردد که خود سبب افزایش وزن سازه و غیر اقتصادی شدن طرح میگردد. در این راستا عملکرد لرزه ای در 3 ساختمان با قاب خمشی فلزی دارای دهانه های 5 ،7 و9 متر بر اساس نادیده گرفتن این اصل با استفاده از آنالیز استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی و بر پایه دستورالعمل بهسازی لرزه ای مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.برای تعیین نقطه عملکرد از روش طیف ظرفیت استفاده شده است. در نهایت آنالیزهای انجام شده نشان میدهندکه جابجایی و جابجایی های نسبی طبقات در اینگونه سازه ها با افزایش طول دهانه افزایش می یابد. همچنین شاخص های بدست آمده نشان از آن دارد که با افزایش طول دهانه در اینگونه قابها عملکرد سازه در سطح ایمنی جانی کاهش یافته و احتمال فروریزش آن افزایش و میزان شکل پذیری اعضاء به شدت کاهش می یابد.