هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر خانواده در کاهش وزن و اصلاح خودانگاره کودکان مبتلا به چاقی بود. یک طرح شبه آزمایشی با سنجش در پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری با گروه کنترل انجام گرفت. تعداد 30 نفر کودک مبتلا به چاقی با شاخص توده بدنی بالاتر از صدک 95 و دامنه سنی 8 تا 15 سال از میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیرکبیر و درمانگاه مرسلی در شهر اراک به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه آزمایش (15=n) ؛ تحت درمان شناختی رفتاری مبتنی بر خانواده طی 6 جلسه گروهی یک بار در هفته ) و گروه کنترل (15=n) گماشته شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه رضایت از اعضای بدن و مقیاس محرک های تصویری استاندارد را در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند و شاخص توده بدنی (bmi) برای آنها در هر سه مرحله اندازه گیری شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد درمان شناختی رفتاری مبتنی بر خانواده در کاهش وزن کودکان موثر بود و به تغییراتی در رضایت از اعضای بدن و تصویر بدن منجر شد. طبق نتایج این پژوهش، برنامه درمان شناختی رفتاری مبتنی برخانواده روش موثری برای درمان چاقی و اصلاح خودانگاره کودکان مبتلا به چاقی است.