نام پژوهشگر: حسین نجفزاده ورزی
روح اله کرم پور علی بنی آدم
تعیین اثرات بیهوشی با وراپامیل-کتامین بر روی درجه حرارت،تعداد تنفس،ضربان قلب،فشار خون سرخرگی،و گازهای خونی در سگ که در پنج قلاده سگ انجام شد و بعد از گرفتن علایم حیاتی دارو تزریق وبعد در دقایق مختلف خونگیری صورت گرفت.و سپس برروی نمونه های خونی آنالیز گازهای خونی انجام گرفت. سپس نتایج بدست آمده آنالیز گردید ومعنی دار بودن آنها تعریف گردید.
مریم عبداله زاده دشتی مهناز کسمتی
نشان داده شده برخی مکمل¬¬های منیزیم اشکال مختلف حافظه از قبیل حافظه کوتاه مدت، بلند مدت، کارکردی را بهبود می بخشند اما محدودیت ورود منیزیم از سد خونی مغزی استفاده از این یون را با محدودیت روبرو ساخته است. نانوذرات معدنی مانند نانوذرات اکسید منیزیم بدلیل خاصیت فیزیکوشیمیایی منحصر بفرد براحتی از سدهای بیولوژیک عبور می¬کنند اما نقش آنها در حافظه و فراموشی مشخص نیست. همچنین مصرف قبل و بعد از آموزش آگونیست های اوپیوییدی مانند مرفین باعث تخریب حافظه می شود. درمطالعه حاضر اثر نانو ذرات اکسید منیزیم بر حافظه اجتنابی غیرفعال و فراموشی ناشی از مرفین مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه از موش های سوری نر از نژاد ان ماری در محدوده وزنی 30-٢۵ گرم، در گروه-های کنترل، دریافت کننده نانو اکسید منیزیم در دوزهای1، 2/5،5 و۱۰ میلی¬گرم بر کیلوگرم قبل و پس از آموزش و قبل از آزمون، دریافت کننده مرفین در دوز های 5 و 10میلی گرم بر کیلوگرم پس از آموزش و گروه¬های تداخلی مرفین و نانو اکسید منیزیم مورد مطالعه قرار گرفتند. برای ارزیابی حافظه اجتنابی غیرفعال از دستگاه استپ داون استفاده شد و حافظه در تمام گروه¬ها 24 ساعت پس از آموزش مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد نانواکسید منیزیم در مقادیر2/5، 5 و۱0 میلی گرم بر کیلوگرم در تزریق قبل و پس از آموزش و مقادیر 1، 2/5 و 5 در تزریق قبل از آزمون سبب بهبودی حافظه اجتنابی غیر فعال شد ولی بر فعالیت حرکتی حیوان بی¬تاثیر بود. مرفین در تجویز پس از آموزش در مقدار۵ میلی¬گرم بر کیلوگرم باعث فراموشی قابل ملاحظه¬ای شد. نانو اکسید منیزیم در مقادیر 2/5، 5 و 10 از فراموشی ناشی از مرفین 5 میلی¬گرم بر کیلوگرم ممانعت نمود. نانو اکسید منیزیم احتمالا با عبور از سد خونی مغزی و دخالت در مسیرهای حافظه باعث تقویت حافظه شده و با تداخل اثر با سیستم های نوروشیمیایی مرتبط با مرفین از تخریب حافظه ناشی از آن جلوگیری می¬نماید.
رباب شیرعلی بابک محمدیان
از دیابت به عنوان یکی از عوامل ناباروری زنان نام برده می شود. با توجه به اهمیت تخمدان در باروری زنان، این اندام یکی از اندام هایی است که تحت اثر دیابت ساختار آن تحت تاثیر قرار می گیرد. استرس اکسیداتیو به شدت با دیابت و عوارض آن در ارتباط است. لذا آنتی اکسیدان ها می توانند نقش مهمی در محافظت بدن در بیماران دیابتی ایفا کنند. یکی از بهترین آنتی اکسیدان های شناخته شده روی است. روی همچنین در ساختار انسولین شرکت دارد و در متابولیسم گلوکز نقش دارد. از طرفی به عنوان یک فاکتور مهم در تولیدمثل و باروری کامل مورد توجه است. نانو اکسید روی یکی از مشتقات روی است که در مطالعات اخیر از آن به عنوان یک عامل ضد دیابت قوی نام برده شده است. بنابراین در مطالعه حاضر اثرات حفاظتی آن بر تخمدان در موش های صحرایی با اکسید روی معمولی مقایسه شده است. در این مطالعه تعداد 40 سر موش صحرایی ماده بالغ به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل(بدون تیمار)، گروه شاهد(دریافت نرمال سالین)، گروه دیابتی(دریافت استرپتوزوتوسین با دوز 60 میلی گرم به کیلوگرم به صورت درون صفاقی)، گروه دیابتی + اکسید روی ( دریافت استرپتوزوتوسین با دوز 60 میلی گرم به کیلوگرم به صورت درون صفاقی و 30 میلی گرم اکسید روی داخل صفاقی روزانه به مدت 4 هفته) و گروه دیابتی + نانو اکسید روی ( دریافت استرپتوزوتوسین با دوز 60 میلی گرم به کیلوگرم به صورت درون صفاقی و 30 میلی گرم بر کیلوگرم نانو اکسید روی درون صفاقی روزانه به مدت 4 هفته). 24 ساعت پس از آخرین تزریق، ابتدا وزن و قند خون موش ها اندازه گیری شد. سپس آسان کشی شدند و تخمدان ها جدا شد. از تخمدان ها به روش معمول مقاطع بافتی، برش هایی به ضخامت 5 میکرومتر تهیه و با هماتوکسیلین-ائوزین و pas رنگ آمیزی شدند. اکسید روی و نانو اکسید روی قند خون را کاهش دادند و از کاهش وزن ناشی از دیابت جلوگیری کردند(p<0.05). دیابت باعث کاهش معنی دار تعداد فولیکول های آغازین و جسم های زرد شد(p<0.05). در حالی که بر سایر فولیکول ها شامل فولیکول های اولیه، ثانویه و ثالثیه و قطر فولیکولی اثر قابل توجهی نداشت(p>0.05). تجویز اکسید روی مانع از کاهش تعداد فولیکول های آغازین و اجسام زرد به صورت معنی دار شد(p<0.05). تجویز نانواکسید روی مانع از کاهش تعداد فولیکول های آغازین به صورت معنی دار شد و در مقایسه با سایر گروه های مورد مطالعه باعث افزایش معنی دار تعداد اجسام زرد شد(p<0.05). این نتایج نشان داد که اکسید روی و نانو اکسید روی هر دو می توانند به عنوان عوامل هیپوگلیسمیک در افراد دیابتی استفاده شوند و بر بافت تخمدان نیز می توانند اثرات محافظتی داشته باشند. به نظر می رسد که نانو اکسید روی در مقایسه با اکسید روی ممکن است اثرات محافظتی بیشتری داشته باشد و ممکن است روی فولیکول زایی نیز اثر تحریکی داشته باشد.
ناهید گوهری بهبهانی حسین نجف زاده ورزی
مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثر عصاره میگو، گلی بنکلامید و وانادیوم بر روی تغییرات قند خون رت های دیابتی انجام گرفت. شش گروه رت نر (در هر گروه 6سر)بوسیله استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. گروه اول در شرایطی مشابه سایر گروه ها بعنوان گروه کنترل نگهداری شدند. گلی بنکلامید، وانادیوم، عصاره میگو (بصورت خوراکی) و عصاره میگو (بصورت داخل صفاقی) به ترتیب در گروه های دوم تا پنجم در روز هشتم بعد از تزریق استرپتوزوتوسین تجویز شدند. داروها بصورت هر دو روز یک بار از روز هشتم تا روز هیجدهم بعد از تزریق استرپتوزوتوسین تجویز شدند. گروه ششم از روز اول تا روز هشتم عصاره را بصورت داخل صفاقی دریافت کرد و سپس همانند سایر گروه ها درمان ادامه یافت. قند خون در روز هشتم قبل از تجویز داروها و سپس 1، 3، 24 ساعت بعد و در روز پانزدهم اندازه گیری شد. هموگلوبین گلیکوزیله سرم در روز هجدهم اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که عصاره میگو بطور معنی داری توانست اثر پیشگیری کنندگی بر روی شدت دیابت داشته باشد و مانع افزایش قند خون در مقایسه با گروه های دیگر گردد. در حالی که تجویز پیشگیرانه عصاره میگو هموگلوبین گلیکوزیله را افزایش داد. عصاره خوراکی در یک و 24 ساعت بعد از تجویز قند خون را بطور معنی داری کاهش داد. در حالی که گلی بنکلامید و وانادیوم تاثیر معنی داری بر روی قند خون نداشتند. این بررسی نشان می دهد که میگو می تواند اثر حمایتی بر کاهش شدت دیابت داشته باشد اگرچه نیازمند تحقیقات بیشتری در این زمینه می باشد.
مهسا میرزایی حسین نجف زاده ورزی
در طب سنتی، گیاهان بسیاری در درمان دیابت استفاده شده اند. به هر حال فعالیت ضد دیابتی میوه کنار در سگ های مبتلا به دیابت تجربی هرگز مطالعه نشده بود. 12 قلاده سگ بالغ به 3 گروه مساوی هر کدام شامل 4 قلاده سگ تقسیم شدند، شامل گروه های کنترل دیابتی، تحت درمان با گلی بنکلامید و تحت درمان با عصاره کُنار. هدف از مطالعه حاضر، آزمایش تأثیرات مصرف خوراکی 10 روزه عصاره هیدروالکلی میوه کُنار ( 500) در سگ های مبتلا به دیابت ناشی از آلوکسان در مقایسه با فعالیت ضد دیابتی گلی بنکلامید ( 0/2) بود. همه داده ها به صورت میانگین و خطای معیار بیان شدند. تفاوت های آماری بین گروه ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 تعیین شدند. نتایج نشان داد درمان با گلی بنکلامید به صورت غیرمعنی داری سطح گلوکز سرمی را کاهش داد (0/05>p) و به طور معنی داری سطح انسولین سرم سگ های دیابتی را افزایش داد (0/05>p). برخلاف گلی بنکلامید، عصاره هیدروالکلی کُنار منجر به یک کاهش معنی دار در سطح گلوکز خون، همراه با یک افزایش معنی دار در سطح انسولین، در سگ های دیابتی گردید (0/05>p). عصاره هیدروالکلی میوه کُنار دارای یک تأثیر ملایم ولی معنی دار در کاهش گلوکز خون بود و استفاده طولانی مدت این ماده ممکن است در تخفیف بعضی از بیماری های مزمن و عوارض ناشی از دیابت، بیش از داروهای شیمیایی سودمند واقع گردد. به علاوه استفاده از این ماده طبیعی در کِنار درمان های دارویی قراردادی مثل یک ماده شیمیایی یا انسولین، اجازه مصرف دوزهای کمتری از دارو و/ یا کاهش دفعات مصرف آن را می دهد که عوارض جانبی را که عموماً مشاهده می گردد کاهش می دهد. بنابراین فعالیت ضد هیپرگلیسمی کُنار به صورت تجربی ثابت شد ولی باید برای استفاده عمومی استاندارد گردد. توجه نزدیک به طب دارویی سنتی ایران و داروهای طبیعی برای درمان دیابت ملیتوس و عوارض آن از اهمیت بسزایی برخوردار است
علیرضا راکی حسین نجف زاده ورزی
هدف از این مطالعه، ارزیابی تغییرات سرمی ملاتونین اسب عرب به روش hplc در انقلاب های سال در اهواز می باشد. نمونه های خون وداجی 40 رأس اسب عرب در روزهای انقلاب زمستانه و تابستانه ی سال جمع آوری شد و سرم آن ها به وسیله ی سانتریفوژ جدا گردید. پس از آماده سازی و مشتق سازی سرم ها برای سنجش با دستگاه hplc، نمونه ها به ستون دستگاه hplc تزریق و مقادیر ملاتونین آنها با اندازه گیری مساحت زیر منحنی و بر اساس نمودار معادله ی خط استاندارد ملاتونین تعیین شد. به منظور بررسی آماری، اسب ها با توجه به جنسیت به گروه های سنی کمتر از 2 سال، 5-2 سال، 10-5 سال و بیش از 10 سال در هر فصل تقسیم شدند. نتایج نشان می دهد: 1) اختلاف معنی داری در میانگین غلظت ملاتونین سرمی اسب های گروه کمتر از 2 سال در فصل تابستان و گروه مادیان ها در فصل زمستان وجود دارد (p=0/034). 2) اختلاف معنی داری در میانگین غلظت ملاتونین سرمی اسب های گروه سنی کمتر از 2 سال و 10-5 سال در فصل تابستان وجود دارد (p=0/01). 3) تفاوت معنی داری بین نتایج گروه های دیگر مشاهده نشد (p>0/05). مطالعه ی حاضر نشان داد که فصل سال، غلظت ملاتونین سرم اسبان عرب منطقه اهواز را به شکل معنی داری تحت تأثیر قرار نمی دهد (p>0/05).