پایان نامه ی حاضر به تحلیل و تبیین تفسیری هبوط حضرت آدم( علیه السّلام) با نظر به آیات قرآن کریم می پردازد.هدف از این تحقیق تبیین صحیح نظر قرآن کریم در مسأله ی هبوط آن دو و تحلیل و بررسی میزان مطابقت دیدگاه های مختلف مفسّران فریقین با نظر به قرآن کریم است. بدین منظور ابتدا به معنا شناسی واژه ی کلیدی هبوط، و سپس به بیان مقدّماتی در این زمینه پرداخته شد. و در پایان به تحلیل هبوط حضرت آدم( علیه السّلام) در تفاسیر فریقین و مقایسه ی دیدگاه آنان در زمینه ی مسائل مربوط به آن می پردازد.لذا نگارنده با روش توصیفی- تحلیلی و با رویکرد کتابخانه ای- اسنادی، مسائل مربوط به هبوط حضرت آدم( علیه السّلام) را مورد بررسی قرار داده است. و در پایان این نتیجه حاصل گردید که: اولاً بهشتی که حضرت آدم و حوا( علیهما السّلام) در آن سکنی گزیده بودند، بهشت جاودان نبوده است. ثانیاً خوردن از شجره ی منهیه را که موجب هبوط او شده است، را نمی توان گناه تکلیفی- تشریعی دانست. بلکه خوردن از درخت ممنوعه به خواست و مشیّت الهی بوده تا حضرت آدم( علیه السّلام) ارزش وجودی خود را دریابد و دشمنش را بشناسد. و با شناخت و بصیرت کافی زندگی اش را در زمین آغاز و به مقام خلیفه اللهی که هدف از خلقت او بود برسد. و در نهایت در بهشت جاودانی نزد پروردگار خویش آرام گیرد.