سیاست های حمایتی در بخش کشاورزی ضرورتی اجتناب ناپذیر بوده که تحقق آن تمامی قشرها و بخش های اقتصادی جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد. این سیاست ها، ازجمله مهم ترین راهبردهای اقتصادی در بخش کشاورزی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به شمار می آیند. در مطالعه حاضر، آثار سیاست های حمایتی از زیربخش دام و طیور بر بهره-وری کل عوامل تولید این زیر بخش در طی سال های 1370 - 90 مورد بررسی قرار گرفته است. کالاهای مورد بررسی سه محصول عمده این زیر بخش یعنی گوشت قرمز، گوشت مرغ و تخم مرغ بود. برای این منظور ابتدا بهره وری کل عوامل تولید با استفاده از شاخص ترنکوئیست-تیل محاسبه شد. براساس نتایج بدست آمده، مقدار این شاخص برای هر سه محصول در دوره مورد بررسی مثبت است. سپس میزان حمایت دولت از محصولات با شاخص پرداخت های انتقالی تک کالایی اندازه-گیری شد. نتایج این شاخص گویای حمایت دولت از تولیدکنندگان محصولات گوشت مرغ و گوشت قرمز و اعمال سیاست مالیات پنهان برای تخم مرغ است. در نهایت، ارتباط بین شاخص بهره وری کل عوامل تولید، شاخص پرداخت های انتقالی تک کالایی، انباشت سرمایه و نیروی کار برای این سه محصول مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از تکنیک سری زمانی هم جمعی بهره گرفته شد. نتایج آزمون هم جمعی یوهانسون نشان داد که در بلندمدت برای محصولات گوشت مرغ و گوشت قرمز ارتباط مثبت و معنی دار و برای تخم مرغ منفی و بی معنی بین tfp و سیاست های حمایتی وجود دارد. درنتیجه، سیاست های حمایتی باید به عنوان یکی از عوامل مهم موثر بر بهره وری تولید محصولات این زیربخش توسط سیاستگذاران در نظر گرفته شود.