نام پژوهشگر: مجیدرضا خوش‌خلق

مقایسه مورفولوژیکی و مولکولی رفتگرماهیان خاردار (cobitidae) در حوضه جنوبی دریای خزر و حوضه دجله
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده منابع طبیعی صومعه سرا 1392
  ابوذر حبیبی   مجیدرضا خوش خلق

رفتگرماهیان خاردار cobitis از ماهیان غالب در حوزه جنوبی دریای خزر می باشند. مطالعات اخیر نشان می دهد این ماهیان در قسمت های مختلف حوزه جنوبی دریای خزر و حوزه دجله از لحاظ جغرافیایی انشقاق یافته و به گونه های جدید تبدیل شده اند اما اطلاعلات ریخت سنجی و ژنتیکی بسیار کمی وجود دارد که نشان دهنده تمایز این گونه ها باشد. این مطالعه به منظور بررسی تنوع و تمایز رفتگرماهیان خاردار در رودخانه های حوزه جنوبی دریای خزر و حوزه دجله طراحی شده است. در مجموع 106 قطعه ماهی که 31 قطعه آن مربوط به رودخانه گیسوم، 22 قطعه آن مربوط به رودخانه سفیدرود، 8 قطعه مربوط به رودخانه ولمه رود، 13 قطعه مربوط به رودخانه سیاهرود، 23 قطعه مربوط به رودخانه تالار و 7 فطعه مربوط به حوزه دجله توسط دستگاه الکتروشوکر صید گردیدند. 34 صفت ریخت سنجی مطلق و mtdna توسط مارکر سینوکروم b بررسی شدند. در مورد داده های ریخت سنجی پس از استاندارد سازی داده ها از آنالیز های تجزیه به مولفه های اصلی (pca)، تابع متمایز کننده (dfa) و رسم دندروگرام استفاده گردید. نتایج مربوط به آنالیز تابع متمایز کننده (dfa) نشان داد، جمعیت رفتگرماهیان خاردار در ایستگاه های واقع در حوزه جنوبی دریای خزر به میزان 84/9 درصد از یکدیگر انشقاق یافته اند و جمعیت های رودخانه گیسوم، سفیدرود، ولمه رود، سیاهرود و تالار به ترتیب به میزان 77/4، 77/3، 100، 100 درصد و 89/5درصد به درستی گروه بندی شده اند. نتایج آنالیز تجزیه به مولفه های اصلی نشان داد، جمعیت های واقع در حوزه جنوبی دریای خزر در 6 فاکتور به طور معنی داری از یکدیگر متمایز گشته اند و نمودار پراکنش بر اساس مولفه های اول و دوم نیز، این دو جمعیت را از یکدیگر متمایز نشان داد. رسم دندروگرام upgma بر اساس فاصله اقلیدسی نیز جمعیت ایستگاه های واقع در حوزه جنوبی دریای خزر را از یکدیگر متمایز نموده است. در این مطالعه رودخانه های سفیدرود و ولمه رود به عنوان زیستگاه های جدید برای گونه cobitis keyvani معرفی شد. براساس مطالعات مولکولی سیتوکروم b چهار جمعیت متمایز از رفتگرماهیان خاردار در مناطق مطالعه شده به دست آمد. اولین گروه متعلق به جمعیت حوزه دجله (cobitis avicenna) می باشد که به عنوان گونه جدا در درخت های فایلوژنی رسم شد. جمعیت رودخانه گیسوم (cobitis sp.) به عنوان گونه خواهری برای جمعیت های رودخانه های سیاهرود (cobitis faridpaki) و تالار (cobitis keyvani) به دست آمد. cobitis keyvani و cobitis faridpaki بر اساس مطالعات ژنتیکی به صورت گونه های همجا (sympatric) در رودخانه های سیاهرود و تالار یافت شدند.

مطالعه تأثیر باکتری ویسلا سیبریا بر فاکتورهای رشد و ایمنی در تاسماهی سیبری (acipenser baerii)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده منابع طبیعی صومعه سرا 1393
  مرضیه هاشمی مفرد   مجیدرضا خوش خلق

تاسماهی سیبری یکی از ماهیان با ارزش اقتصادی است، اما تا کنون مطالعات اندکی بر روی اثر پروبیوتیک ها بر رشد و ایمنی این ماهی صورت گرفته است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر باکتری ویسلا سیبریا بر روی فاکتورهای رشد، تعداد باکتری های روده، آنالیز لاشه، شاخص های بیوشیمیایی و خون شناسی و ایمنی تاسماهی سیبری انجام شد. تاسماهی سیبری با میانگین وزنی 0/04±143/55 در 4 تیمار با 3 تکرار به مدت 60 روز مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای مورد آزمایش شامل: 0/2 گرم باکتری با دوز cfu/g10^7 برای تیمار اول (ta)و 2 گرم باکتری با دوز cfu/g 10^8 برای تیمار دوم (tb)و 20 گرم باکتری با دوز cfu/g 10^9 برای تیمار سوم (tc)بود. جیره بدون باکتری نیز شامل تیمار شاهد(c) بود. در پایان آزمایش میزان رشد، ترکیبات لاشه، تعداد فلور باکتریایی روده، پارامترهای ایمنی و بیوشیمیایی و خون شناسی اندازه گیری شدند. نتایج رشد نشان داد که اختلاف معنی داری بین تیمارها وجود دارد. همه تیمارهایی که باکتری مصرف کردند منجر به بهبود معنی دار پارامترهایی مثل نرخ رشد ویژه، بازده مصرف پروتئین، درصد افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، نسبت به گروه شاهد شدند، اما در فاکتور وضعیت اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. فلور باکتریایی روده توانسته بود به خوبی در روده کلنی سازی کند و بهبود معنی داری در فلور روده مشاهده شد. نتایج آنالیز لاشه (رطوبت، خاکستر، چربی) در ماهی های تغذیه شده با باکتری بهبود قابل توجهی را نسبت به گروه شاهد نشان دادند اما شاخص پروتئین تفاوت معنی داری نداشت. در نتایج مربوط به پارامترهای خون شناسی و بیوشیمیایی lymphocytes)، neutrophilis، mcv،hct ، hb،rbc ،wbc ، پروتئین، گلوکز، (alt بین گروه های مورد تغذیه با باکتری و گروه شاهد اختلاف معنی داری مشاهده شد. اما شاخص های mch، mchc، eosinophils، monocytes و ast اختلاف معنی داری را نشان ندادند. پارامترهای ایمنی (لایزوزیم، ach50، igm) در گروه های تغذیه شده با باکتری نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری را نشان دادند. بنابراین استفاده از باکتری ویسلا سیبریا می تواند در بهبود بخشیدن پارامترهای رشد، فلور باکتریایی روده، آنالیز لاشه، پارامترهای ایمنی و خون شناسی و بیوشیمیایی موثر واقع شود، و همچنین این باکتری می تواند تولید این ماهی را با توجه به تأثیر مثبت این باکتری بر روی رشد و ایمنی، بالا ببرد.