بهینه سازی پورتفولیو، که فرآیند تخصیص ثروت بین چند دارایی است، بعنوان یک مسئله ضروری در مدیریت مدرن ریسک قلمداد می شود. بازده های مورد انتظار و ریسک مهمترین متغیرها در مسئله بهینه سازی پورتفولیو هستند. مدل میانگین-واریانس مارکوویتز، که یکی از بهترین مدل ها برای حل مسئله انتخاب پورتفولیوی محسوب می شود، می تواند از طریق میانگین بازده دارایی ها و واریانس بازده های دارایی ها (ریسک) توضیح داده شود. از همان ابتدا هنگامی که مارکوویتز مدل میانگین-واریانس را ارائه کرد، یک معیار ریسک دیگر تحت عنوان نیم واریانس را مطرح نمود. نیم واریانس میانگین مجذور نوسانات مقادیری است که از میانگین کمترند. مارکوویتز بیان می کند که تحلیل های مبتنی بر نیم واریانس پورتفولیو های بهتری را از تحلیل های مبتنی بر واریانس تولید می کنند. روش های حل بسیار زیادی از جمله روش های دقیق و روش های فراابتکاری برای حل مسئله بهینه سازی پورتفولیو ارائه می شود که هرکدام مزایا و معایبی دارند. روش های دقیق ممکن است بر اساس ابعاد مسئله نتوانند جوابگو باشند و از لحاظ زمان حل بسیار طولانی باشند. از طرف دیگر روش های فراابتکاری هیچ تضمینی برای پیدا کردن جواب بهینه سراسری ندارند، اگرچه توانایی پیدا کردن یک جواب قابل قبول را دارند و حتی ممکن است جواب دقیق را نیز پیدا کنند. در پژوهش پیش رو سعی می کنیم از الگوریتم جدید رقابت استعماری که از الگوی تاریخی رقابت در میان کشورهای امپریالیسم الهام گرفته است، برای حل این مسئله استفاده کنیم. نکته ای که در بررسی پژوهش های انجام شده در حوزه بهینه سازی پورتفولیو به نظر می رسد، ضعف همه مطالعات، که از الگوریتم های فراابتکاری برای حل مدل استفاده کرده اند، در تغییر پارامترها است که منجر به تغییر نتایج می شود. بکارگیری یک فرآیند تحلیل حساسیت بر روی پارامترهای الگوریتم های مختلف می تواند تا حدودی این مسئله را پوشش دهد. از این رو، پس از بدست آوردن پورتفولیوی بهینه با استفاده از الگوریتم رقابت استعماری، اقدام به تحلیل حساسیت ثبات و کارآمدی این پورتفولیو نسبت به تغییر پارامترهای این الگوریتم از قبیل پارامترهای ضریب جذب و پارامتر انقلاب می نماییم. سپس با تغییر این پارامترها مقادیری را که در آن ها ثبات و کارایی پورتفولیو در بهترین وضعیت قرار دارند، مشخص می نماییم. در نهایت، به بررسی اثر تغییر ضریب جذب و پارامتر انقلاب الگوریتم رقابت استعماری، بر ثبات و کارآمدی پورتفولیوی بهینه پرداخته می شود. نتایج بدست آمده حاکی از کاهش کارآمدی پورتفولیو و افزایش ثبات الگوریتم در محاسبه بازده، ریسک و نسبت سورتینوی پورتفولیوی بهینه با افزایش ضریب جذب و همچنین، کاهش کارآمدی پورتفولیوی بهینه با افزایش پارامتر انقلاب می باشد.