در پروژه تحقیقاتی اول، برای جلوگیری از تجمع نانوذرات آلومینا (α-al2o3)، افزایش سازگاری بیشتر این نانوذرات با بسترهای پلیمری و در نهایت بهبود خواص و ویژگی نانوکامپوزیت ها، سطح این نانوذرات به وسیله سیتریک اسید اصلاح گردید. در این فرآیند از تابش فراصوت به عنوان یک روش سریع، کم هزینه و دوستدار محیط زیست استفاده شده است. سپس پلی(آمید-ایمید) فعال نوری مشتق شده از 5،1-نفتالن دی آمین و دی اسید n-تری ملیتیل ایمیدو-l-فنیل آلانین سنتز شد. در ادامه نانوکامپوزیت های پلی(آمید-ایمید)/ آلومینیوم اکسید حاوی 5، 10 و 15 درصد از α-al2o3 اصلاح شده با سیتریک اسید، تحت تابش امواج فراصوت از مخلوط α-al2o3 اصلاح شده و بستر پلی(آمید-ایمید) تهیه شدند. در نهایت نانوذرات اصلاح شده α-al2o3 و نانوکامپوزیت های سنتزشده به وسیله تکنیک های مختلفی همچون طیف مادون قرمز تبدیل فوریه (ft-ir)، پراش پرتو ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترون عبوری (tem)، میکروسکوپ الکترونی روبشی نشرزمینه (fe-sem) و آنالیز وزن سنجی حرارتی (tga) مورد بررسی و شناسایی قرار گرفتند. براساس الگوی xrd، اصلاح سطح ذرات تاثیری بر ساختار کریستالی نانوذرات α-al2o3 نداشته و ساختار کریستالی ذرات پس از اصلاح و همچنین افزودن به بستر بدون تغییر باقی می ماند. مقایسه نمودار tga نانوذرات ?-al2o3 خالص با نانوذرات اصلاح شده وجود سیتریک اسید را بر روی سطح ذرات به اثبات رسانده است. در پروژه دوم، اصلاح سطح ذرات α-al2o3 توسط پلی(وینیل الکل)، پلیمری زیست سازگار و محلول در آب، صورت گرفته و این ذرات اصلاح شده به عنوان پرکننده در تهیه نانوکامپوزیت های پلیمری استفاده شده است. پلی(وینیل الکل) بر روی سطح نانوذرات با کاهش انرژی سطح و ایجاد ازدحام فضایی بین نانوذرات، تجمع آنها را کم می کند. طبق نتایج بدست آمده از روش های مختلف ft-ir،xrd ،fe-sem ، tem و tga ذرات نسبتاً بطور یکنواخت در بستر پلی(آمید-ایمید) توزیع شده و پایداری حرارتی نانوکامپوزیت ها بهبود یافته است.