به منظور بررسی تأثیر کمبود آب و عنصر مفید سیلیسیم بر گیاه سورگوم دانه ای (sorghum bicolor l.) آزمایشی به صورت کرت های دوبار خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال زراعی 1392 انجام پذیرفت.تیمارهای آبیاری شامل دو سطح تنش و بدون تنش به عنوان کرت های اصلی، تیمارهای سیلیسیم با دو سطح پاشش و عدم پاشش سیلیسیم به عنوان کرت فرعی و ژنوتیپ های مختلف سورگوم (پیام، کیمیا، سپیده، tn-04-62، tn-04-39،tn-04-95، tn-04-100، tn-04-70، tn-04-68، tn-04-71، tn-04-83، tn-04-107، tn-04-37) به عنوان کرت فرعی فرعی در نظر گرفته شدند. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از: شاخص سطح برگ، شاخص کلروفیل، محتوای نسبی آب، نشت یونی، وزن خشک، عملکرد اقتصادی، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، ارتفاع، طول میانگره و تعداد گره. بر اساس نتایج تجزیه واریانس اثر سه گانه آبیاری، محلول پاشی سیلیسیم و ژنو تیپ برای همه صفات به جز کلروفیل معنی دار شد. در مورد کلروفیل اثر متقابل آبیاری، ژنو تیپ و همچنین اثر ساده محلول پاشی سیلیسیم معنی دار شد. ژنو تیپ tn-04-95 با وجود این که در شرایط آبیاری کامل عملکرد بالایی داشت اما در شرایط تنش خشکی به طور معنی داری تحت تاثیر سیلیسیم قرار نگرفت. تحت شرایط تنش خشکی سیلیسیم بیش ترین اثر را بر صفات اندازه گیری شده ژنوتیپ های tn-04-62و tn-04-39 در شرایط تنش خشکی داشت. بنا بر نتایج حاصل می توان گفت که اثر سیلیسیم بر ژنوتیپ های مقاوم به خشکی بیش تر از ژنوتیپ های حساس به خشکی است.