باتوجه به اینکه ساختمان یکی از بزرگترین بخشهای مصرف کننده انرژی در اکثر جوامع محسوب می¬شود و مساله بحران انرژی در سالهای اخیر اهمیت زیادی کسب کرده بررسی عوامل اصلی گذر از این بحران بسیار ضروری است. در حوزه معماری پایدار دو نوع سامانه طراحی فعال و ایستای خورشیدی مطرح شده که سامانه ایستای خورشیدی باتوجه به جهت گیری ساختمان و استفاده از گرمایش تشعشعی خورشیدی بوده و انرژی خورشیدی به داخل ساختمان هدایت می¬کند و با استفاده از شیشه¬های دو جداره و مواد جاذب مانع خروج آن می شود این سامانه به دلیل هزینه اندک بسیار مورد استفاده می باشد. در این پژوهش به تاثیر جهت¬گیری ساختمان با تمرکز بر رویکردهای جدید پایداری محیط زیستبا هدف بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان¬های تجاری و اداری پرداخته می شود.

محلات شهری نقش اساسی در حیات و زوال شهرها ایفا می کنند و کالبد محلات نیز از حس تعلق ساکنین به محله جان می گیرد. علاوه بر این حس هویت و تعلق اجتماعی در محلات شهری به عنوان ضرورتی انکارناپذیر در سرزندگی و بقای آنها تلقی می شود. امروزه ویژگی های کالبدی محلات تهران به گونه ای نمود پیدا کرده که به نظر می رسد با بحران کم رنگ شدن تعاملات اجتماعی و به دنبال آن کاهش حس تعلق ساکنین مواجه هستیم. در این خصوص، نقش عدم توجه به زمینه در شکل گیری محلات به عنوان یکی از عوامل ایجاد چنین چالشی، تامل بر انگیز است. تحقیق حاضر تلاشی است برای امکان سنجی هویت بخشی اجتماعی به کالبد شهری محلات تهران بر اساس اصول معماری زمینه گرا و به عنوان نمونه محله سنگلج واقع در محدوده شمالی پارک شهر انتخاب گردیده است. این تحقیق به روش همبستگی انجام پذیرفته و جامعه آماری آن را افراد تحصیلکرده محله سنگلج با فراوانی 380 نفر تشکیل می دهند. همچنین پایایی و روایی پرسشنامه با استفاده از روش اعتبار محتوایی صورت گرفته است و در بررسی تحلیل و آزمون فرضیات پژوهش از نرم افزار spss استفاده شده است. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که از بین ابعاد چهارگانه معماری زمینه گرا شامل بعد کالبدی، بعد تاریخی، بعد اجتماعی- فرهنگی و بعد اقلیمی، متغیر زمینه اجتماعی- فرهنگی بیشترین تاثیر را بر رابطه بین زمینه گرایی و هویت اجتماعی دارا می باشد. بر اساس این رابطه، پیشنهاداتی در راستای هویت بخشی اجتماعی نیز ارائه گردیده است.