در این پژوهش نانوآمیزه¬های جدیدی متشکل از شبکه¬ی اپوکسی بارگذاری¬شده با نانوذره¬های خاک¬رس اصلاح¬شده سنتز شدند. رزین دی¬گلیسیدیل¬اتربیس¬فنولa (dgeba) در حضور مقادیر متفاوتی از نانوذره با سخت¬کننده¬ی 4و´4-دی¬آمینو¬دی¬فنیل¬سولفون (dds) پخت شد. پلی¬تترا¬متیلن¬اکسید (ptmo) با پایانه¬های تری¬متیل¬آمونیوم-یدید به¬صورت نمک¬آمونیومِ چهارتاییِ دوظرفیتی (qas-ptmo) طی یک فرآیند چهار مرحله¬ای از ماکرودیول-های ptmo سنتز شد و به¬عنوان یون¬ تبادلی به¬طور مؤثری برای اصلاح سدیم¬مونت¬موریلونیت (na-mmt) به¬کار گرفته¬شد. اندازه¬گیری¬های xrd نشان¬داد به¬دلیل اندازه¬ی مولکولیِ بلند یون¬های دوظرفیتیِ qas-ptmo مقدار d-spacing به¬میزان قابل¬توجهی افزایش می¬یابد. این امر به نانولایه¬ها اجازه می¬دهد تا در شبکه¬ی اپوکسی به¬طور یکنواخت پخش شوند. به¬علاوه پیوست این درشت¬یون¬های آلی به نانولایه¬های معدنی خصلت آلی¬دوستی آن¬ها را افزایش داده و با پلیمر گرماسخت آلی سازگارتر می¬سازد. پایداری نانوآمیزه¬های پایه-اپوکسیِ حاصل در برابر گرما و نیز انتقالات فاز حرارتی و حرکات ماکرومولکولی به ترتیب با تکنیک¬های tga وdmta بررسی شدند.