در این پایان نامه روش طراحی لرزه ای بر پایه یتغییرمکان برای سیستم های مهاربندی کمانش تاب (brbf) ارزیابی شده و پیشنهادهایی برای بهبود آن داده شده است. برای طراحی مستقیم بر پایه ی جابجایی به نیمرخ جابجایی و میرایی معادل نیاز است. در این پژوهش با بکارگیری تعداد زیادی تحلیل تاریخچه ی زمانی ناخطی برای حالات گوناگون، رابطه هایی برای نیمرخ جابجایی برای سازه های بلندتر و کوتاه تر از 7 طبقه بدست آمده و همچنین میرایی لزج معادل برای کاربرد در روشطراحی لرزه ای بر پایه ی جابجایی بازبینی شده است. برای این کار تأثیر زلزله های حوزه ی دور و نزدیک، تعداد طبقات و سطوح عملکردی بر روی موارد یاد شده بررسی شده است. نتایج نشان می دهد، در سازه های بلندتر از 7 طبقه، فاصله ی سازه از گسل در نیمرخ جابجایی و میرایی لزج معادل اثرگذار می باشد و همچنین رابطه ها ی میرایی - شکل پذیری باید بر اساس سطح عملکرد و تعداد طبقات اصلاح گردد. در پایان، با بکارگیری نیمرخ جابجایی پیشنهادی و ضرایب اصلاح میرایی معادل، تعدادی سازه ی brbf با روش جابجایی طراحی و با بکارگیری شتاب نگاشت های مصنوعی سازگار با طیف طراحی در تحلیل تاریخچه ی زمانی ناخطی سازه ها، روش پیشنهادی آزموده شده است. نتایج نشان دهنده ی انطباق قابل قبول معیارهای طراحی (نیمرخ جابجایی و رانش طبقه ای) با نتایج تحلیل ها می باشد.