از آنجایی که بهداشت و درمان از ضرورت های اولیه زندگی می باشد؛ لذا خدمات رسانی مناسب و پویا به شهر نشینان، نیازمند استقرار مراکز خدمات درمانی در مکان مناسب در سطح شهر می باشد که نقش مهمی در تأمین آسایش شهروندان ایفا می کنند. از این رو یکی از مهمترین مسائل در طراحی موفقیت آمیز مراکز بهداشتی – درمانی، انتخاب محل مناسب آن می باشد. لذا با انتساب شهر بوکان به عنوان مطالعه موردی به استفاده ی عملیاتی از روش vikor و wlcبه عنوان روش های برجسته تحلیل چند معیاری در ارائه روشی برای چینش مکانی- فضایی مراکز بهداشتی- درمانی (بیمارستان) در سطح شهر بوکان پرداخته شده است. معیارهای مورد بررسی برای احداث بیمارستان شامل: فاصله این مراکز از ایستگاه های آتش نشانی، میزان فاصله از واحدهای صنعتی مزاحم، موقعیت نسبت به فضاهای سبز و پارک، فاصله از شبکه راه های ارتباطی، فاصله از میادین اصلی شهر، فاصله از مراکز آموزشی، میزان فاصله از مراکز مذهبی و حسینه ها، فاصله از حریم رودخانه ها، میزان فاصله از جایگاه های سوخت، موقعیت نسبت به پایانه های مسافربری، فاصله از آرامستان، فاصله از کشتارگاه ها هستند. در امتیازدهی معیار ها از روش وزن دهی زوجی استفاده شد. مجموعه معیارها برای محل های مختلف مورد بررسی قرار می گیرند،در ادامه الگویی در اولویت بندی استفاده از این روش ها در زمینه تجربی ارائه شده است. در الگوی ارائه شده، فرض بر این است که بالا رفتن میزان غربال زنی پیکسل ها در نقشه خروجی حاصل از هر یک از مدل های فوق الذکر که در سطوح مختلف از آستانه های مطلوبیت قابل رهگیری است، می تواند به عنوان یک نقطه مثبت در بکارگیری مدل مربوطه تلقی گردد. به عنوان مثال با توجه به نمایه آماری مربوط به خروجی wlc، تعداد پیکسل هایی که تا آستانه مطلوبیت فرضی 240/0 غربال می شوند، 84199 پیکسل است، ولی در همان سطح آستانه مطلوبیت فرضی، تعداد پیکسل های غربال شده در خروجی حاصل از vikor ، بالغ بر 91962پیکسل است. بنابراین در سطح مطلوبیت فوق الذکر، کاربرد تکنیکvikor از ارجحیت برخوردار است. بررسی موردی چند نمونه از پیکسل های اولویت دار در خروجی حاصل از تکنیکvikor، نیز نشان می دهد که این پیکسلها دارای شرایط مطلوب به لحاظ معیارهای تعیین شده در مکانیابی محل بیمارستان هستند. این امر می تواند مویدی بر اعتبار نتایج حاصل از بکارگیری مدل باشد.