انرژی یکی از مهمترین نهاده های توسعه و از عوامل اصلی تولید است. وابستگی روز افزون جوامع به انرژی، به دلیل جایگزینی نیروی ماشین به جای نیروی انسانی و استفاده از فن آوریهای انرژی بر، سبب شده است که انرژی به عنوان یک عامل موثر در رشد و توسعه اقتصادی تلقی گردد و در کارکرد بخشهای مختلف اقتصادی نقش چشمگیری ایفا کند. در مطالعه حاضر به منظور بررسی رابطه بین مصرف انرژی و رشد اقتصادی ، بین کشورهای منتخب درحال توسعه، طی سالهای 2011-2000 از تکنیک همگرایی پانل استفاده شده است. رابطه تعادلی و بلند مدت (همگرایی) الگوی مورد نظر با استفاده از آزمون پدرونی مورد ارزیابی قرار گرفته است، نتایج نشان دهنده رابطه قوی بین مصرف و رشد برقرار می باشد. سپس با استفاده از فرم تابعی تولید کاپ داگلاس، اثر انرژی بر رشد gdp مورد بررسی قرار گرفته.سپس با استفاده از الگوی تعدیل جزئی تابع بلندمدت را بدست اوردیم. در نهایت با استفاده از آزمون سارجنت و همبستگی پسماندها به بررسی اعتبار و صحت متغیرهای ابزاری پرداختیم . سپس با استفاده از آزمون علیت گرنجر، یک رابطه علی یک طرفه بین مصرف انرژی و رشد اقتصادی حاصل شد.

یکی از راه‎های توسعه اقتصادی در کشورهای نفتی مانند کشور ایران با یک اقتصاد تک محصولی وابسته به نفت، حرکت به سوی افزایش توان صادراتی و متنوع سازی محصولات صادراتی است و این مورد جز با بررسی همه جانبه عوامل موثر بر صادرات غیرنفتی امکان‎پذیر نیست. از جمله عوامل موثر بر توسعه صادرات، تسهیل تجاری است. منظور از تسهیل تجاری، ساده‎سازی فرایندها و رویه‎های تجارت بین‎الملل و همگون‎سازی اطلاعات مبادله شده بین تجار و نهادهای دولتی است. در این مطالعه، به بررسی اثر تسهیل تجاری بر صادرات غیرنفتی کشورهای جنوب غرب آسیا پرداختیم. به منظور برآورد مدل و آزمون تجربی نقش تسهیل تجاری بر صادرات غیرنفتی از روش داده‎های تابلویی طی سال‎های 2012-2006 استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد الگو موید تاثیر مثبت و معنادار تسهیل تجاری بر توسعه صادرات غیرنفتی است. افزون براین، تولید ناخالص داخلی نیز تاثیر مثبت و معناداری بر صادرات غیرنفتی دارد.بنابراین، رفع موانع افزایش تولید و تسهیل تجاری نقش مهمی در توسعه صادرات غیرنفتی دارد.