این پژوهش با هدف بررسی رابطه تعارض والد- فرزندی، ادراک از جو مدرسه و ناسازگاری در دختران دانش آموز منزل گریز و عادی انجام گرفته است. نمونه این پژوهش 120 تن از دانش آموزان دختر بودند که 60 تن از آن ها به عنوان دختران منزل گریز، در سال تحصیلی 93-1392، توسط نیروی انتظامی و قوه قضائیه، به مراکز مداخله در بحران و قرنطینه شهر مشهد ارجاع گردیده بودند و 60 تن از آن ها نیز به عنوان گروه عادی (همتا) از میان دانش آموزان دختر متوسطه ناحیه یک شهر مشهد انتخاب شدند. نمونه گیری گروه منزل گریز، به روش در دسترس و افراد عادی به روش هدفمند انجام گرفت و هر دو گروه به پرسشنامه های مقیاس رابطه والد- فرزندی (pcrs)، پرسش نامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (1993) و پرسشنامه محقق ساخته ادراک از جو مدرسه پاسخ دادند. روایی و پایایی پرسش نامه ها محاسبه گردید و مورد تایید قرار گرفت. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بود. به منظور تجزیه و تحلیل فرضیات از آزمون های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار، همبستگی و رگرسیون چندگانه) و آزمون های آمار استنباطی (تی وابسته) استفاده گردید. نتایج حاصل از اجرای رگرسیون چندگانه نشان می دهد که تعارض والد- فرزندی و جو مدرسه می توانند ناسازگاری دانش آموزان را پیش بینی نمایند (001/0>p ، 415/82=(118، 2)f). نتایج آزمون تی وابسته نشان داد که بین دانش آموزان عادی و منزل گریز در تعارض والد- فرزندی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>p)؛ به طوری که میانگین تعارض والد- فرزندی دانش آموزان منزل گریز، بالاتر از دانش آموزان عادی بود. نتایج آزمون تی وابسته نشان داد که بین دانش آموزان عادی و منزل گریز در ادراک از جو مدرسه تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>p). نتایج آزمون تی وابسته نشان داد که بین دانش آموزان عادی و منزل گریز در ناسازگاری نیز تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>p). به طور کلی می توان گفت تعارض والد-فرزندی و ادراک دانش آموزان از جو مدرسه، می توانند ناسازگاری دانش آموزان را پیش بینی کنند. دانش آموزان دختر منزل گریز در مقایسه با دانش-آموزان عادی، از تعارض والد-فرزندی و ناسازگاری بیشتری برخوردار بودند. همچنین دانش آموز دختر منزل گریز، ادراک نامطلوب تری از جو مدرسه داشتند