صنعت ساختمان توسط مشکلات زیادی از جمله نبود تعاون و همکاری، اعتماد و همچنین ارتباطات بی ثمر که روابط بین تمام دست اندرکاران پروژه ها را به شکل خصمانه ای بدل نموده است، احاطه شده است. این نوع از روابط در حوزه های تاخیر در تحویل پروژه، مشکلات در حل دعاوی، تحمیل هزینه های مضاعف، منازعات و موضع گیری های برد- باخت منعکس می شود. در این حالت نیاز مبرم به رویکردی جدید برای زدودن چنین مشکلاتی الزامی می باشد. از این رو تکنیک های جدید مدیریتی برای کمک به حل مشکلات توسعه یافته اند. برای حل این مشکلات، رویکردهای مشارکتی و شکل توسعه یافته ی این رویکردها، سیستم انجام جمعی(ipd)، منافع زیادی را برای دست اندرکاران پروژه ها بوجود آورده است. بی تردید بکارگیری این سیستم و توسعه ی آن در صنعت، مرهون تصمیم گیری هایی است که بر پایه ی تحقیقات علمی صورت گرفته باشد. تحقیق حاضر نوعی تحقیق کاربردی می باشد که به روش کیفی و توصیفی با استراتژی مطالعه موردی، به دنبال گام های موردنیاز برای پیاده سازی این سیستم می باشد. این پژوهش به دنبال نقشه ی راه بکارگیری سیستم انجام جمعی(ipd) در صنعت انبوه سازی می باشد. با به دست آوردن وضعیت موجود و وضعیت مطلوب، بر اساس اصول اساسی سیستم انجام جمعی (ipd)، الزامات و زیرساخت های مورد نیاز برای پیاده سازی و بکارگیری این سیستم مشخص شد و گام های موردنیاز برای بکارگیری ipd در صنعت انبوه سازی استخراج گشت که شامل: آگاه سازی و فرهنگ سازی، آماده سازی زیرساخت ها و الزامات، آموزش، پیاده سازی و اجرا می باشد. این گام ها تحت عنوان استراتژی بکارگیری سیستم انجام جمعی برای صنعت انبوه سازی استخراج شد و برای رسیدن به نقشه ی راه، در شرکت سرمایه گذاری مسکن با توجه به وضعیت موجود این شرکت، گامها با مقیاس زمانی جهت بکارگیری این سیستم طراحی شد.