گردشگری ابزار مناسبی برای ایجاد تفاهم فرهنگی است. هر فرهنگی در برخورد با فرهنگها، تواناییهای خود را می سنجد و از راه آشنا شدن با مرزهای مشترک فرهنگ ها با یکدیگر است که دشمنی ها به تفاهم تبدیل می شوند. در این میان آب و هوا تاثیر زیادی بر توریسم دارد. بیشتر توریست ها با توجه به وضعیت اقلیمی مقاصد توریستی، مقصد یا زمان سفر خود را مشخص می نمایند. مهمترین هدف این پژوهش، مطالعه و پهنه بندی اقلیم توریسم استان آذربایجان شرقی جهت جذب گردشگر می باشد که با شناخت این توانمندیها، برنامه ریزی برای گردشگری استان روند بهتری به خود می گیرد که بهبود بخشیدن به این روند می تواند هم به پیشرفت بعد گردشگری و هم به بعد اقتصادی منطقه به طور مستقیم و غیر مستقیم کمک نمایید. بدین منظور از 3 شاخص اقلیم آسایش tci، pmvو pet استفاده شده است و برای محاسبه مقادیر شاخص هایpmv و pet نرم افزارray man به کار برده شده است. در راستای انجام این مطالعه از آمار آب و هوایی ایستگاه های سینوپتیک در فاصله سالهای (2006-1986) استفاده شده است. این پژوهش برای دستیابی به اهداف مورد نظر در 6 فصل تنظیم شده است. فصل اول شامل کلیات، فصل دوم شامل پیشینه و مبانی نظری، فصل سوم موقعیت منطقه مورد مطالعه و فصل چهارم شامل مواد و روشهاست. درفصل پنجم، وضعیت ماهانه اقلیم توریستی استان آذربایجان شرقی بصورت نقشه ها و جداول ارائه شده است. نتایج بررسیها نشان می دهد حدود 5 ماه از سال تنش سرمایی بر استان حاکم بوده و فاقد آسایش اقلیمی برای توریست ها می باشد. ماه ژوئن در هر سه روش مورد استفاده در اکثر ایستگاههای مورد مطالعه به عنوان مناسب ترین ماه از نظر آسایش اقلیمی می باشد. نقشه اقلیم توریسم تابستان نیز نشاندهنده آن است حدود 89 درصد از کل مساحت استان از پتانسیل اقلیم توریسم تابستانی مناسبی برخوردار می باشد. در فصل ششم نیز، به نتایج و پیشنهادات تحقیق اشاره شده است.

چنانچه گفته می شود تغییرات به طور متوالی و به دنبال هم صورت می گیرند در صورتیکه بررسی و درک آنها به صورت موضعی و آهستگی رخ می دهد. در چند سال گذشته، موضوع دریاچه اورمیه به عنوان یک زیست بوم با ارزش و با اهمیت که متعلق به مردم جهان است و تامین کننده تنوع زیستی غنی، ارزش های اقتصادی و ژئومورفولوژیکی می باشد، به یک دغدغه عمومی تبدیل شده است. در طی چند دهه اخیر بر اثر خشکسالی و اجرای طرح های عمرانی نظیر احداث بزرگراه و سدهای متعدد که همزمان به وقوع پیوسته اند، زمینه تبخیر بیش از پیش دریاچه اورمیه فراهم گردیده و وسعت دریاچه کاهش یافته است، در نتیجه تاثیرات دینامیکی عوامل در حال حاضر باعث بهم خوردن شرایط محیطی نواحی اطراف دریاچه اورمیه شده و اشکال ژئومورفولوژیکی پلایا در این نواحی رخنمون بیشتری یافته است. با توجه به اهمیت این مسئله محیطی و همچنین کمبود داده های برداشت شده زمینی، با استفاده از تکنولوژی سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی می توان تغییرات بوجود آمده در منطقه را بررسی نمود. در این پژوهش تغییرات کرانه های رها شده از آب دریاچه ارومیه طی 23 سال (1990 – 2013 میلادی) مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از سه تصویر ماهواره لندست 5 سنجنده tm و سه تصویر ماهواره لندست 8 سنجنده oli استفاده شد. مرز پلایای دریاچه ارومیه با استفاده از مدل ارتفاع رقومی منطقه استخراج و به عنوان محدوده مورد مطالعه در بررسی روند تغییرات معرفی شد. تغییرات کرانه های رها شده از آب دریاچه ارومیه در 5 کلاس آب، شوره زارهای حاشیه دریاچه، پهنه های آبرفت های جوان و مخروط افکنه ها، پهنه های رسی- نمکی و تپه های رسی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که بیشترین تغییرات مربوط به کلاس آب می باشد که در طول 23 سال حدود 32 درصد کاهش داشته است. همچنین مناطق مساعد برای کشاورزی در حال تغییر به سمت مناطق نامساعد کشاورزی می باشند. در این پژوهش از طبقه بندی نظارت شده با الگوریتم حداکثر احتمال استفاده شده است. صحت طبقه-بندی با ضریب کاپا مورد ارزیابی قرار گرفت و برای سال های 1990 و 2013 به ترتیب 0.90 و 0.93 محاسبه شد. در روند پژوهش از نرم افزار های arcgis 10.2، envi 5.1، erdas 2014، global mapper 16 و excel 2013 استفاده شد.