ژئوتوریسم بخشی از گردشگری است که در سال های اخیر در سرتاسر جهان در حال توسعه است. در این نوع گردشگری، تاکید ویژه بر ژئوسایت ها است که خود میراث زمینی را تشکیل می دهند و به عنوان مبنایی برای توسعه ی گردشگری می باشند. مکان های ژئومورفولوژیک (ژئومورفوسایت ها) نیز، در واقع میراث ژئومورفولوژیکی یک منطقه هستند که با توجه به درک و استنباط انسان دارای ارزش علمی، فرهنگی- تاریخی، زیبایی شناختی و یا اجتماعی- اقتصادی است. هدف این پژوهش ارزیابی قابلیت های ژئومورفوسایت های شهرستان تبریز می باشد. این شهرستان دارای جاذبه های طبیعی فراوانی است که دارای قابلیت ژتوتوریسمی می باشند که از آن جمله می توان به دره ی لیقوان، دره ی سعیدآباد، تالاب قوریگل، گنبدهای نمکی نزدیک تبریز، گنبدهای آتشفشانی، غارها و غیره اشاره کرد. در این راستا، برای دستیابی به هدف پژوهش از روش های پری یرا و کامنسکو استفاده شده است. با توجه به اینکه دو روش پری یرا و کامنسکو می توانند ارزیابی جامعی از ژئومورفوسایت های منطقه انجام دهند برای مطالعه انتخاب شدند. روش پری یرا و کامنسکو، ژئومورفوسایت ها را براساس ارزش علمی، ژئومورفولوژیکی، زیبایی شناسی، مدیریتی و فرهنگی مورد ارزیابی قرار می دهند. در روش کامنسکو علاوه بر معیارهای ذکر شده، همچنین ارزش اقتصادی ژئومورفوسایت نیز مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این ارزیابی، بازدیدهای میدانی متعدد از ژئومورفوسایت ها بعمل آمد. همچنین به منظور آگاهی از نظرات کارشناسان سازمان های مربوطه، از پرسشنامه استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد، مکان های ژئومورفولوژیک این منطقه از قابلیت های خوبی در جذب گردشگر برخوردارند، بطوری که، تالاب قوری گل در هر دو روش کامنسکو و پری یرا به ترتیب با امتیاز 0/60 و 15/91بیشترین پتانسیل گردشگری را داراست. همچنین حوضه ی گماناب چای با کسب کمترین امتیاز در روش کومانسکو (0/34) و گنبد نمکی خواجه نیز با کسب پایین ترین امتیاز (11/96) در روش پری یرا کمترین جذابیت از لحاظ گردشگری را دارا هستند. نتایج به دست آمده از ارزیابی نشان داد، با وجود تفاوت های جزئی در نتایج به دست آمده از رتبه بندی ژئومورفوسایت ها با استفاده از دو روش پری یرا و کامنسکو، این دو روش همدیگر را تایید می کنند.