جوشکاری غیرمشابه به دلیل منافع اقتصادی و همچنین استفاده کامل از عملکرد برجسته دو فلز مختلف مانند استحکام و مقاومت به خوردگی، به طور گسترد‏ه‏ای‏ در صنایع نفت و گاز استفاده می‏شود. با توسعه بهره برداری از نفت و گاز در آب های عمیق، استفاده از فولادهای زنگ نزن دوفازی در خطوط انتقال بیشتر مورد توجه بوده، ولی با توجه به قیمت بالای این فولادها، در انتهای این خطوط از فولادهای کم آلیاژ نیز استفاده می شود. بنابراین جوشکاری آلیاژهای مذکور به یکدیگر و توجه به ریزساختارها و خواص حاصل از جوش اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش تأثیر حرارت ورودیِ فرآیند gtaw بر خواص اتصال غیرمشابه فولاد زنگ نزن دوفازی 2205 به فولاد کم آلیاژ استحکام بالای api5l x80 مورد بررسی قرار گرفته است. جهت بررسی تأثیر حرارت ورودی بر خواص اتصال و گسترش ناحیه متاثر از حرارت جوشکاری در حرارت ورودی‏های kj/mm 68/0، kj/mm84/0 و kj/mm12/1 و با استفاده از فلز پرکننده er2209 به همراه کاشت ترموکوپل هایی در نزدیکی درز اتصال با هدف ثبت سیکل های حرارتی انجام شد. بررسی‏های ریزساختاری توسط میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی مجهز به edsدر نواحی مختلف اتصال صورت گرفت. هم چنین جهت بررسی خواص مکانیکی جوش، آزمون‏های سختی سنجی و ضربه انجام شد. سطح شکست نمونه‏ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. میزان فریت فلز جوش توسط دستگاه فریت سنج اندازه‏گیری شد. جهت بررسی رفتار خوردگی از تست پلاریزاسیون سیکلی استفاده گردید. نتایج بررسی‏ها نشان داد افزایش حرارت ورودی موجب افزایش پیک دمایی ثبت شده توسط ترموکوپل ها و گسترش ناحیه متاثر از حرارت می شود. از طرفی افزایش حرارت ورودی سبب افزایش میزان ‏آستنیت‏ فلز جوش، کاهش سختی و بهبود انرژی ضربه شد. نتایج تست پلاریزاسیون نشان داد توازن فریت و آستنیت تاثیر گذارترین عامل بر مقاومت خوردگی حفره ای فلز جوش دوفازی 2209 می باشد.