هدف این پژوهش بررسی وتحلیل تاثیر جریانهای چپ اسلامی روی سیاستگذاریهای اقتصادی نهادهای کارگری در دهه اول انقلاب اسلامی می باشد، و لذا پس از طرح سئوال اصلی با این فرضیه که "جریانهای چپ اسلامی در طراحی و اجرای برنامه های اقتصادی نهادهای کارگری، که در جهت اجرای عدالت اجتماعی بودند، تاثیر گذار بوده است "مبانی پژوهش پایه ریزی گردید. به منظور فراهم ساختن یک بستر تحلیل تئوریک از جریان چپ ، نخست در فصل دوم پیشینۀ افکار چپ در قالب جریانهای تاریخی آن از سال 1848 و زمان بیانیۀ مانیفست کارل مارکس به بعد وبا تحلیل افکار سوسیالیستی ـ کمونیستی شرایط لازم برای تجزیه و تحلیل جریانهای چپ در ایران فراهم شد . تاریخچۀ جریان چپ در ایران به طور کلی از انقلاب مشروطه ببعد در فصل سوم مورد بحث و بررسی قرار گرفت که چگونه جریان چپ توسط سوسیال دموکراتهای روسی و قفقازی وارد ایران شد، و علیرغم سیاست های سرکوبگرایانه دوران پهلوی اول، ولی در دهۀ 1320 مجددا راه برای فعالیتهای چپ گشوده شد. در اواخر دهۀ چهل و اوایل دهۀ پنجاه، احزاب چپ با رویکردی عملگرایانه (مسلحانه ) و کمونیستی وارد فعالیت و جریان انقلاب اسلامی شدند . با بررسی فعالیت های جریان چپ در جریان انقلاب اسلامی ، در نهایت تاثیر جریان چپ اسلامی در سیاستگزاریهای اقتصادی نهادهای کارگری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است . در نتیجه گیری اثبات گردید که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با نفوذ جریان چپ غیر اسلامی که شعار عدالتخواهی و قانون گرایی را در سر داشت، جریان چپ اسلامی بخاطر اینکه بتواند بر چپ وابسته به ایدئولوژی بیگانه غلبه کنند از عنوان چپ استفاده کرده و یک سری سیاست ها و اقدامات اقتصادی عدالتخواهانه از جمله ملی کردن بانکها ، صنایع ، شرکتها و همچنین انقلاب فرهنگی را در دهۀ اول انقلاب انجام داده و بدینوسیله توانستند دراوایل دههه شصت تمام جریانهای غربگرا و التقاطی بخصوص چپ را از رقابت سیاسی خارج و قدرت را در دست بگیرند.