در این تحقیق ابتدا این دو فولاد با چندین فرآیند جوشکاری و لحیم کاری سخت، با پیشگرمایی و بدون پیشگرمایی، به هم متصل شده و کیفیت مطلوب محل اتصال به کمک روش های تست غیر مخرب vt و pt بررسی می شود. در ادامه میزان سختی نمونه های تأیید شده در منطقه ی اتصال، منطقه ی متأثر از حرارت در فولاد 30mn5 و منطقه ی متأثر از حرارت در فولاد hss انداره گیری و با هم مقایسه می گردد. همچنین منطقه ی اتصال به منظور بررسی ساختار میکروسکوپی، متالوگرافی شده و نتایج مورد بحث و تحلیل قرار می گیرد. سپس مطابق استاندارد astm e 8m–04 آزمون کشش انجام گردیده و نتایج با هم مقایسه می شود. در انتها با توجه به نتایج حاصل، روش های جوشکاری با شعله گاز و لحیم کاری سخت برنج به عنوان بهترین روش اتصال دائم این دو فولاد غیرهمسان پیشنهاد می گردد.