نام پژوهشگر: شمسالدین صادقی
شیوا امیری محمد ابوالفتحی
امروزه نگرانی های زیست محیطی به یک مسئله جدی امنیتی در مناسبات بین المللی تبدیل گردیده است و دغدغه های مهمی را برای دولتمردان ایجاد نموده است. از آن جا که مشکلات زیست محیطی در حال جدی تر شدن است، می تواند به عنوان متغییری تأثیرگذار در منازعات داخلی یا بین المللی قلمداد شود. پژوهشگرانی که روی این گونه مسائل کار می کنند چند دهه است که در این زمینه هشدار می دهندکه تغییرات زیست محیطی مانند تغییرات آب و هوا، چالش های اساسی را برای امنیت انسانی در سراسر جهان ایجاد کرده است که فوری ترین تأثیر آن را می توان بحران کمیابی منابع زیستی نامید. اگرچه این بحران عامل فوری در شکل گیری جنگ نیست، اما فشارهایی را پدید می آورد که موجب تشدید احساسات و بر انگیختن برخوردهای قومی، اضطراب ها، آشوب ها و شورش ها می شود. امروزه واکنش به بحران زیست محیطی در میان کشورها و سازمان های بین المللی در حال گسترش بوده و اشکال گوناگونی پیدا کرده است. کشور ایران نیزاز این بحران مصون نبوده و همواره در معرض تهدیدات زیست محیطی جدی قرار داشته است. چنین به نظر می رسد عواملی همچون آلودگی آب رودخانه ها و دریاها، خشکسالی، تغییرات آب و هوا و افزایش جمعیت و مهاجرت می تواند تأثیرات قابل توجهی را برامنیت ملی ایران به جای بگذارد. با توجه به این مهم پژوهش حاضر سعی بر آن دارد که انگاره ذیل را در این رساله به آزمون گذاشته و برای سئوال اصلی این تحقیق پاسخ مناسبی بیابد. سئوال اصلی پژوهش: تهدیدات زیست محیطی در ایران چه پیامدها و تأثیراتی را بر امنیت ملی این کشور دارند؟ پاسخ احتمالی ما در این پژوهش عبارت است از: تخریب محیط زیست ایران موجب بروز بحران های حاد اجتماعی و امنیتی می شود.
سارا باقری طهماسب علیپوریانی
تحقیق حاضر که به بررسی اجتماعیت گفتمان مشروطه خواهی می پردازد، در پاسخ به این سوال که چرا آیت الله محمد کاظم خراسانی و آیت الله شیخ فضل الله نوری، علی رغم اشتراکات دینی و سنتی، پاسخی متفاوت به نهضت مشروطه خواهی عرضه نمودند، فرض را براین نهاده است که پاسخ متفاوت آنها به این نهضت، متاثر از تمایز زمینه های حیات اجتماعی و معرفتی متفاوت آنان است. بنابراین با بهره مندی از چارچوب روشی اسکینر که زمینه های اجتماعی و تاریخی را در شکل گیری افکار انسان موثر می داند، به بررسی این موضوع پرداخته است. در این راستا، به بررسی سیر تحولات زندگی آیت الله آخوند خراسانی و شیخ فضل الله نوری پرداخته شده و تاثیر خانواده، اساتید و وقایع زندگی آنان در شکل گیری و جهت گیری افکار و اندیشه هایشان مورد بررسی قرار گرفته است و بر این امر تاکید می شود که پرورش اجتماعی اولیه در محیط خانواده و پرورش اجتماعی ثانویه در حضور اساتید در جهت گیری و واکنش این دو شخص نسبت به جریان مشروطه خواهی موثر بوده است.