هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی توانمند سازی روانی – اجتماعی مبتنی برتئوری انتخاب بر کاهش افسردگی و پرخاشگری زنان دارای همسران زندانی بوده است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل زنان دارای همسران زندانی مبتلا به افسردگی بود که به پایگاه سلامت اجتماعی آستان مهر مشهد مراجعه کرده بودند. تعداد 20نفر از آنان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای گردآوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های افسردگی بک و پرخاشگری باس و پری استفاده شده است. درابتدای درمان آزمودنی ها به پرسشنانه ها پاسخ دادند و پس از 8 جلسه مداخله فردی توانمندسازی روانی ـ اجتماعی مبتنی برتئوری انتخاب (رویکرد واقعیت درمانی) برای گروه آزمایش مجددا مقیاسها توسط آنان تکمیل شدند. نتایج پژوهش نشان دادکه توانمندسازی روانی –اجتماعی مبتنی برتئوری انتخاب توانسته است میزان افسردگی، پرخاشگری کلی و پرخاشگری فیزیکی گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل کاهش دهد. از این رو توانمندسازی روانی –اجتماعی مبتنی بر تئوری انتخاب توانست از طریق تشویق افراد به انتخاب های موثرتر و مسئولیت پذیری بیشتر افسردگی و پرخاشگری زنان دارای همسران زندانی را کاهش دهد.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی گروه درمانی با رویکرد معنوی- مذهبی بر افزایش عزت نفس و معنویت دانشجویان مهاجر و همچنین تعیین سهم افزایش معنویت در افزایش عزت نفس بود. از میان دانشجویان مهاجر دانشگاه فردوسی مشهد 20 نفر برای بررسی هدف پژوهش به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش، در هشت جلسه گروه درمانی معنوی- مذهبی شرکت کردند. نتایج بررسی داده ها حاکی از این بود که شرکت در جلسات گروه درمانی با رویکرد معنوی- مذهبی باعث افزایش عزت نفس و معنویت دانشجویان مهاجر می گردد. همچنین نتایج نشان داد که افزایش عزت نفس با افزایش معنویت رابطه معناداری دارد و از طریق افزایش معنویت می توان افزایش عزت نفس را پیش بینی کرد. تلویحات یافته های پژوهش از لحاظ نظری و عملی بحث شد.

افسردگی، اضطراب و استرس و به دنبال آن افت تحصیلی یک مشکل مهم در بهداشت روانی دانش آموزان است که دارای ابعاد جسمی روانی و اجتماعی می باشد. شیوع مشکلات روانشناختی در دانش آموزان به خصوص دانش آموزان دبیرستان و هنرستان بالا تخمین زده شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثربخشی درمان بهزیستی بر میزان استرس، اضطراب، افسردگی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان مراجعه کننده به واحد مشاوره هنرستان بوده است. روش کار پژوهش حاضر یک مطالعه ی شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل است. جامعه ی آماری دانش آموزانی که در سال تحصیلی 92 -93 به واحد مشاوره آموزشگاه مراجعه کرده بودند.22 نفر از دانش آموزان واجد شرایط شرکت در پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شده که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (11 نفر) و کنترل (11 نفر) جایگزین شده اند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه ی هفتگی تحت درمان بهزیستی قرار گرفتند. گردآوری داده ها به وسیله پرسشنامه ی dass-21 و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل بیانگر تفاوت معنی دار بین گروه آزمایش و کنترل پس از خاتمه ی جلسات درمانی بود به طوری که میزان بهزیستی روان شناختی در گروه آزمایش، افزایش و به تبع آن استرس، اضطراب و افسردگی کاهش معنی داری داشت. نتیجه گیری نتایج پژوهش جاری حاکی از موثر بودن درمان بهزیستی بر کاهش استرس، اضطراب، افسردگی و افزایش بهزیستی روانشناختی دانش آموزان می باشد. شیوع مشکلات روانشناختی در دانش آموزان و موثر بودن مداخلات روان درمانی برای آنان، اولویت حضور روانشناسان را در مراکز تشخیص و درمان اختلالات روحی و روانی، یادآور می سازد.

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر بخشی واقعیت درمانی گروهی بر روی عزت نفس، شاخص توده بدنی و خودکارآمدی وزن در زنان چاق و دارای اضافه وزن بود. روش، جامعه و نمونه آماری: نوع تحقیق حاضر با توجه به عدم انتخاب تصادفی آزمودنی‏ها در قالب طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از بین جامعه آماری شامل تمام خانم‏هایی با 25< bmi تعداد 28 نفر انتخاب شدند که در یک گروه مداخله و یک گروه کنترل تقسیم شدند (هرگروه 14 نفر). در گروه مداخله، واقعیت درمانی به شیوه گروهی در قالب 8 جلسه دو ساعته به صورت هفتگی اجرا گردید اما در گروه کنترل، مداخله درمانی صورت نگرفت. ابزار مورد استفاده. ابزار: در این پژوهش پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت، پرسشنامه سبک زندگی کارآمد وزن و محاسبه شاخص توده بدنی بود که در پیش آزمون و پس آزمون برای جمع آوری داده‏ها بر روی شرکت کنندگان گروه مداخله و گروه کنترل اجرا گردید. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که واقعیت درمانی گروهی بطور معناداری موجب افزایش عزت نفس (خانوادگی) و افزایش خودکارآمدی وزن ( هیجانهای منفی، فشاراجتماعی و فعالیتهای مثبت) در مقایسه با گروه کنترل شده است ولی در کاهش شاخص توده بدنی در مقایسه با گروه کنترل اثربخشی معناداری نداشته است. نتیجه گیری: در مجموع یافته‏های پژوهش حاضر نشان می‏دهد که واقعیت درمانی به شیوه گروهی در افزایش عزت نفس و خودکارآمدی زنان چاق و دارای اضافه وزن موثر است.