در این تحقیق اثرات هورمون 17 بتا استرادیول و ایزوفلاونهای روغن سویا، بر رشد و رسیدگی اووسیت ها درماهی گورامی ماده نابالغ مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. بدین منظور پس از کلرزدایی آب آکواریوم ها، ماهیان ماده نابالغ با میانگین وزنی g2/5-1/5 در آب رها شدند. آداپته شدن ماهیان با محیط، به مدت یک هفته انجام شد. سپس آزمایشات در 12 گروه ( 1 گروه شاهد، 1 گروه کنترل و 10 گروه تحت تیمار، شامل 5 گروه تحت تیمار با سویا و 5 گروه تحت تیمار با 17 بتااسترادیول) که هر گروه شامل 10 قطعه ماهی بود انجام گرفت. ماهیان در گروههای تحت تیمار، 5 دوز از روغن سویا با مقادیر μg⁄kg 50، 40، 30، 20، 10 و 5 دوز از هورمون 17 بتااسترادیول با مقادیر μg⁄kg 50، 40، 30، 20، 10 را به صورت تزریق در عضله زیر باله پشتی (im) و به مقدار ml02/0 دریافت نمودند و پس از گذشت یک هفته ماهیان تشریح و تخمدان آنها خارج گردید و در فرمالین %10 فیکس گردید. سپس مراحل پاساژ بافت صورت پذیرفت و مقاطع بافتی با ضخامت 7-5 میکرون تهیه و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین- ائوزین (h&e) انجام گرفت. سپس میانگین درصد شاخص گنادی، درصد فراوانی سلولهای بالغ و نابالغ تخمدان، میانگین قطر بزرگ و کوچک تخمک های بالغ و نابالغ تخمدان، و ساختار بافت شناسی کبد و تخمدان ماهیان تحت تیمار با گروه شاهد مقایسه گردید. بررسی نتایج حاصل از مقایسه موارد فوق بین تیمارهای مختلف از نظر فاز تکاملی غالب اووسیت ها در هر گروه نشان داد، که استفاده از ایزوفلاونهای روغن سویا هم مانند هورمون 17 بتااسترادیول می تواند سبب تسریع بلوغ نهایی در ماهی گورامی سه خال شود .

در حال حاضر تعداد داروهایی که برای درمان اختلالات کبدی استفاده می شوند بسیار کم اند و عوارض قابل توجهی نیز همراه دارند، بنابراین استفاده از گیاهان دارویی در درمان اختلالات کبدی حائز اهمیت است در این تحقیق به بررسی اثرات محافظتی ریشه ی گیاه withania somnifera بر سمیت کبدی القا شده توسط استامینوفن بر آنزیم های کبد ماهی کپور و مقایسه آن با سیلی مارین پرداخته شد.بدین منظور 96 قطعه ماهی کپور با میانگین وزنی 0/5±8 گرم به صورت تصادفی به 8 گروه شامل 3 گروه کنترل و 5 گروه تحت تیمار تقسیم شدند. در 4 گروه تحت تیمار به طور همزمان استامینوفن با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم و عصاره تام متانولی ریشه w.somnifera با 4 دوز (100،50،25و200) میلی گرم بر کیلوگرم تزریق شد. در تیمار 5 نیز استامینوفن با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم به همراه silybum marinum با دوز 25 میلی گرم بر کیلوگرم تزریق شد. یکی از گروه های کنترل متانول دریافت نمود، گروه کنترل دوم دست نخورده باقی ماند و کنترل سوم داروی استامینوفن با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت کرد. تزریقات در 7 روز و به صورت هر روز انجام شد. یک هفته پس از اتمام مراحل تزریق ماهیان توسط یک قطره ماده ی بیهوشی pi222 بی هوش شدند و کبد خارج گردید، سپس توسط ترازوی دیجیتال با دقت 0/1 گرم توزین و بررسی آنزیم های کبدی با استفاده از کیت های شرکت پارس آزمون و دستگاه اتو آنالایزر انجام شد. نتایج نشان داد که عصاره ی w.somnifera با مقادیر بالاتر از 100میلی گرم بر کیلوگرم اثر حفاظت کبدی معادل silybum marinum ایجاد کرد و اختلاف معنی داری بین گروه کنترل استامینوفن با silybum marinum و گیاه w.somnifera در دوزهای 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم مشاهده شدp>0/01