یکی از روش های موثر در کاهش پاسخ لرزه ای سازه ها، در برابر بارگذاری دینامیکی ناشی از زلزله، استفاده از سیستم های جاذب انرژی می باشد. کارکرد این سیستم ها به گونه ای است که در اثر تغییر شکل های خاص و اعمال مکانیکی، جذب و استهلاک مقدار زیادی از انرژی ورودی به سازه را موجب می شوند. بدین منظور در سال های اخیر مطالعات زیادی بر روی انواع میراگرها که به دو صورت فعال و غیر فعال می باشند، انجام شده است. از میان انواع سیستم های غیر فعال، میراگرهای اصطکاکی به دلیل ساده بودن روش ساخت، همچنین نصب سریع و آسان در سیستم های سازه ای، بیشتر مورد توجه می باشند. میراگرهای اصطکاکی سیلندری جدیدترین نوع از این گروه میراگرها هستند که علاوه بر ساخت و نصب آسان تر در سیستم سازه ای، سختی و میرایی بالاتری نسبت به انواع دیگر میراگرهای اصطکاکی دارند. در این پایان نامه رفتار سیستم قاب خمشی فولادی دارای بادبند قطری در شش مدل مختلف با میراگر و شش مدل بدون میراگر اصطکاکی سیلندری مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. این دوازده مدل به صورت دو بعدی در نرم افزار opensees تعریف گردید و با انتخاب 7 شتاب نگاشت، تحلیل دینامیکی غیر خطی فزاینده (ida) بر روی آن ها انجام شد. پس از انجام تحلیل بر روی این مدل ها، نتایج نشان می دهد که با استفاده از این میراگرها می توان اتلاف انرژی را در آن ها متمرکز نمود و سهم سایر اعضای سازه ای از اتلاف انرژی را به حداقل رساند.